فضیلت در رابطه زناشویی: ساخت و اعتباریابی مقیاس فضیلت های زناشویی (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

زمینه: تأکید روزافزون بر پیوند اخلاق و روانشناسی به ویژه در بستر تعاملات زناشویی موجب شده تا محقق بر این مساله تمرکز کند که آیا می توان به کمّی سازی مفاهیم سازه های اخلاقی پرداخت؟ هدف: مطالعه حاضر با هدف سنجش فضیلت های زناشویی و ساخت و اعتباریابی مقیاسی برای ارزیابی آن در خانواده های ایرانی انجام شده است. روش: این پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی و تحلیل عاملی بود. روش نمونه گیری از نوع در دسترس است که در چند مرحله پیمایشی بر روی 302 زن و مرد متأهل، اجرای مقدماتی بر روی 100 زن و مرد متأهل، و اجرای نهایی بر روی 298 نفر از مناطق پنج گانه شهر تهران اجرا شد. شرکت کنندگان مقیاس سنجش رابطه هندریک (1988)، مقیاس شادکامی آکسفورد - فرم کوتاه هیلز و آرگایل (2002)، مقیاس بهزیستی سازمان بهداشت جهانی بلوم و همکاران (2012)، مقیاس دلزدگی زناشویی پاینز (1996) و مقیاس محقق ساخته فضیلت های زناشویی (1396) را تکمیل کردند. یافته ها: نتایج نشان داد چهار عامل شامل سخاوت، بردباری، حریم داشت و تدبیر جمعاً 50 درصد از واریانس را تبیین کردند. قابلیت اعتماد هرکدام از این فاکتورها به ترتیب 0/85، 0/70، 0/70 و 0/69 بود. نتایج همچنین نشان داد مقیاس فضیلت های زناشویی درستی همگرای مناسبی با سازه های شادکامی، رواندرستی و رضایت زناشویی درستی واگرای مطلوبی با دلزدگی زناشویی دارد (0/01 p< ). نتایج همچنین نشان داد زنان و مردان در فضیلت های سخاوت و بردباری تفاوت معناداری با یکدیگر داشتند. نتیجه گیری: این مقیاس از درستی و قابلیت اعتماد خوبی برای برنامه های مشاوره ای، بالینی برای زوج ها برخوردار است.