مداخله گروهی مبتنی بر شفقت بر اهمال کاری تحصیلی، اضطراب و کیفیت زندگی در دانشجویان: مطالعه با پیگیری 3 ماهه (مقاله پژوهشی وزارت بهداشت)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (وزارت بهداشت)
آرشیو
چکیده
اهداف به تعویق انداختن کار یکی از مسائل مهم در دانشجویان است و با مشکلات روان شناختی مختلفی همراه است. این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی مداخله گروهی مبتنی بر شفقت بر میزان اهمال کاری، اضطراب و کیفیت زندگی دانشجویان انجام شد. مواد و روش ها این پژوهش یک مطالعه تجربی از نوع کارآزمایی بالینی است. شرکت کنندگان 40 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران بودند که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. پس از کسب رضایت آگاهانه، پرسش نامه جمعیت شناختی، پرسش نامه اهمال کاری تحصیلی و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس-21سؤلی و شاخص بهزیستی شخصی - بزرگسالان قبل، بلافاصله بعد و 3 ماه پس از پایان دوره تکمیل شد. گروه آزمایش 8 جلسه 120 دقیقه ای درمان گروهی متمرکز بر شفقت را هفته ای یک بار دریافت کردند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر تحلیل شدند. یافته ها در متغیر اهمال کاری، تفاوت معنی داری بین میانگین آماده شدن برای تکالیف و تمایل به تغییر تعلل ورزی افراد در زمان های مختلف ارزیابی وجود ندارد، اما اثر تعامل زمان و گروه سطح معنی داری کوچک تر از 0/05 دارد، بنابراین تفاوت معنی داری بین میانگین آماده شدن برای تکالیف گروه آزمایش و کنترل در زمان های مختلف ارزیابی وجود دارد (F=4/439, P=0/043). اندازه اثر 0/115 بیانگر اثر متوسطی است. همچنین تفاوت معنی داری بین تمایل به تغییر تعلل ورزی گروه آزمایش و کنترل در زمان های مختلف ارزیابی وجود دارد (F=8/348, P=0/007). اندازه اثر 0/197 بیانگر اثر متوسطی است. همچنین، تفاوت معنی داری بین میانگین اضطراب (F=35/62, P=0/000) و کیفیت زندگی (F=14/57, P=0/001) گروه آزمایش و کنترل در زمان های مختلف ارزیابی وجود دارد و اندازه اثر بیانگر اثر نیرومندی است. نتیجه گیری مداخله مبتنی بر شفقت گروهی می تواند به عنوان درمانی کارآمد و مؤثر در کار با دانشجویان مورد استفاده قرار گیرد، اما مطالعات بیشتری برای بررسی سایر متغیرها و مقایسه آن با سایر درمان های مبتنی بر شواهد موردنیاز است.The Group-based Compassion-focused Intervention on Academic Procrastination, Anxiety, and Quality of Life of University Students: A Controlled Trial With 3-month Follow-up
Objectives Procrastination is one of the critical issues for university students and is associated with various psychological problems. This study examined the effectiveness of group compassion-focused intervention on procrastination, anxiety, and quality of life of (QoL) university students.
Methods This research is an experimental study of clinical trial type. The study participants were 40 students of Iran University of Medical Sciences selected by a convenience sampling method. After obtaining informed consent, they completed the demographic questionnaire; academic procrastination questionnaire; depression, anxiety, and stress scale-21 (DASS-21); and personal wellbeing index-adult (PWI-A), before, immediately after, and three months after the intervention. The experimental group received eight 120-minute sessions of group compassion-focused therapy once a week, while the control group received no intervention. The data were compared using GLM repeated measures analysis of variance (GLMRM).
Results Regarding procrastination, there is no significant difference between the average preparation for assignments and the tendency to change people#8250;s procrastination at different evaluation times. However, the interaction effect of time and group has a significance level smaller than 0.05, indicating a significant difference between the average preparation for the tasks of the experimental and control groups at different evaluation times (F=4.439, P=0.043). The effect size of 0.115 indicates a moderate effect. There is also a significant difference between the procrastination tendency of the experimental and control groups at different evaluation times (F=8.348, P=0.007). The effect size of 0.197 indicates a moderate effect. Also, there is a significant difference between the experimental and control groups#8250; average anxiety (F=35.62, P=0.000) and quality of life (F=14.57, P=0.001) at different evaluation times. The size of the effect indicates its strength.
Conclusion Group compassion-focused intervention can be used as an effective therapy in working with students. However, more studies are needed to examine and compare other variables with other evidence-based treatments.
تبلیغات
