ارزیابی انتقادی برنامه درسی بازنگری شده دوره کارشناسی ارشد رشتۀ آموزش زبان انگلیسی: یک مطالعه کیفی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
رشته آموزش زبان انگلیسی در مقطع کارشناسی ارشد، به عنوان یکی از رشته های پرطرفدار در جامعه دانشگاهی ایران که عمری حدود پنج دهه را سپری نموده، تاکنون سه برنامه را تجربه نموده است. جدیدترین برنامه درسی این رشته که مصوب سال 1396 در شورای تحول و ارتقا علوم انسانی است، از آغاز سال تحصیلی 97-1396 و پس از گذشت سه دهه از اجرای برنامه دوم عملیاتی شد که قرار است پس از گذشت پنج سال، مورد بازنگری قرار گیرد. با توجه به اهمیت این تغییر دیرهنگام در برنامه، در این مقاله تلاش شده تا با نگاهی انتقادی و با بهره گیری از الگوی موسوم به مشارکتی، دیدگاه های دوازده تن از اعضای هیئت علمی شاغل در دانشگاه های دولتی مجری این رشته به نحوی کیفی و در قالب شیوه مصاحبه بررسی و تحلیل گردد تا به این پرسش، پاسخ داده شود که از منظر این دسته مهم از ذی نفعان در برنامه درسی، برنامه جدید چه مزیت ها و کاستی هایی دارد. یافته های این پژوهش که ذیل سه مقوله الف) عناوین دروس، ب) سرفصل و ج) منابع درسی بررسی شده بیانگر آن است که در کنار امتیازهای قابل توجه برنامه جدید از حیث توجه به عناوین درسی جدید، بازنگری در اهداف و سرفصل ها، توجه بیشتر به بافت ایران و ... شاهد کاستی هایی قابل تأمل در قبال برخی از عناوین درسی، گزینش و نحوه ارائه سرفصل ها و نیز ماهیت برخی منابع پیشنهادی و نحوه ارائه آن هستیم که با وجود چنین ضعف هایی، نیل به اهداف خرد و کلان برنامه به نحوی مقبول میسر نخواهد بود. بر پایه یافته های حاصل از این پژوهش، پیشنهادهایی در راستای بازنگری برنامه ارائه شده است.متن
A Critical Evaluation of the Revised MA Program for English Language Teaching: A Qualitative Study
English language teaching in MA level, which is considered as one of the most popular majors in the Iranian academic setting with a five-decade life, has experienced three programs so far. The latest program, which was adopted in ۲۰۱۶ by the Council for the Transformation and Promotion of the Humanities, became operational from the beginning of the ۲۰۱۷-۱۸ academic year, after three decades of the implementation of the second program, and is supposed to be revised after five years. Due to the importance of such a belated change in the program, this article attempts to critically examine and analyze the views of twelve faculty members working in state universities, which are operating this field of study, through participatory model. The findings, which have been analyzed in three categories including a) course titles, b) syllabi, and c) resources, indicate that in addition to the significant advantages of the new program in terms of attention to new subjects, revision of goals and syllabi, more attention to the Iranian context, etc., there are still noticeable shortcomings such as course titles, the selection and presentation of the syllabi as well as the suggested resources. Based on the findings, the authors conclude that the micro and macro goals of the program will not be achieved without due attention to such weaknesses. Finally, some suggestions have been proposed regarding the revision and improvement of the program.
تبلیغات
