یکی از رویکردهای نوین که می توان با استفاده از آن اثربخشی و کارایی زنجیره تامین را افزایش داد، نوآوری ارزش مشارکتی در زنجیره تامین است. تفاوت بین نوآوری ارزش و نوآوری ارزش مشارکتی، سطح فعالیت آنهاست. با وجود اینکه برخی پژوهش ها اقدام به بیان اهمیت نوآوری ارزش در بخش های مختلف سازمان و تا حدی معرفی نوآوری ارزش مشارکتی نموده اند، تا کنون پژوهشی در زمینه ارائه یک چهارچوب و یا مدل برای مدیریت نوآوری ارزش در سطوح بین سازمانی انجام نشده است. هدف اصلی از تحقیق حاضر، پر کردن این شکاف تحقیقاتی بوده است. در این تحقیق آمیخته با انجام مصاحبه های نیمه ساختاریافته با مدیران پتروشیمی و نخبگان آکادمیک داده های مورد نیاز جمع آوری و به روش نظریه داده بنیاد برساختی، تحلیل شده اند. انتخاب نمونه ها بر اساس اصول روش نظریه داده بنیاد به روش هدفمند انجام شد. پایایی نتایج از طریق محاسبه دو شاخص ارزیابی و تائید گردیده است. پس از تحلیل داده ها به وسیله نرم افزار مکس کیو دی ای، نظریه ای برای مدیریت نوآوری ارزش مشارکتی در زنجیره تامین پیشنهاد شده است. نظریه پیشنهادی نشان می دهد که چگونه می توان از طریق افزایش انطباق، بهبود ارتباطات، افزایش همکاری، افزایش اعتماد، افزایش تعهد، وابستگی متقابل در عین حفظ استقلال و به طور همزمان کاهش هزینه ها به نوآوری ارزش مشارکتی در زنجیره تامین دست یافت. پس از طراحی نظریه، ابعاد آن از طریق تلفیق رویکرد نظریه داده بنیاد با روش دلفی مورد ارزیابی و تائید قرار گرفت.