در دوره مدرن آغازینِ (پیشامدرن) ژاپن چه بحران ها و تضادهایی موجب واکنشِ نظام شوگوُنی[i] درقالب «اصلاحات بزرگ سه گانه» شد؟ نویسنده با رویکردی انتقادی به وجه تسمیه و شهرت اصلاحات مهم این دوره می پردازد و هم چنین حصر آن به سه بازه زمانی ازسوی نظام حاکم در چهارچوب دو نظریه هم راستای «دیدگاه تاریخی تناوب ححکم رانی خوب و بد» و «دیدگاه سختی و آسایش» اصلاحات این برهه تاریخی را تشریح می کند. مؤلف با تبیین مراد خود از اصلاحات و نمونه های آن در هر دوره اصلاحی تلاش می کند تا نقدی منصفانه از مصادیق و اقدامات حکم رانی بد ارائه دهد. محتوای این اثر حاوی اطلاعات مفید و کم ترمطرح شده ای از این دوران برای مخاطب ایرانی است. هدف از بررسی و نقد این اثر تشریح این اقدامات اصلاحی و نشان دادن اهمیت پتانسیل سیاسی اجتماعیِ نشئت گرفته از آن ها در نوسازی ژاپن و هم چنین تبیین اهمیت جایگاه تاریخی این دوره که ازسوی مؤلف مغفول واقع شده و تحلیل این اصلاحات با پیش نهاد نظریه بحران است. بررسی دقیق عملکرد مجریان اصلاحات (سیاست مداران منتصب و منتسب به نظام حاکم) به رغم بستر تاریخی مستلزم کاربست نظریه ای سیاسی است. خاستگاه دولتی اصلاحات و مجریان آن و حفظ نظام از فروپاشی استنتاج نویسنده از بحث و غفلت از ماهیت و نتایج آن هاست.
