ازآن روی که نقد میترا رئیسی از کتاب تاریخ ادبیات فرانسه: قرن نوزدهم (انتشارات سمت) بیش تر به نقدسازی می ماند تا نقادی، لذا مؤلفان کتاب موردنظر بر آن شدند تا به تدوین متنی درقالب مقالة پیش رو اهتمام ورزند که تلاشی باشد درجهت رخت بربستن این چنین نقدهایی از جامعة دانشگاهی کشور تا به تدریج چنین نقدهای بی ثمری جای خود را به نقدهای علمی بسپارند. در این مقاله گام به گام با نکته سنجی های، بیش تر حاشیه ای، منتقدِ کتاب قلم زده ایم و بر ایشان به درستی خرده گرفته ایم که براساس چه سنجة علمی ای کتابِ دانشگاهی تاریخ ادبیات فرانسه: قرن نوزدهم را با بضاعت و مخاطب محدودش، که بر همگان آشکار است، با کتاب های مرجعی در ابعاد جهانی، انتشاریافتة ناشران بزرگ موردسنجش قرار داده اند؟ و با چه رویکردی به جای این که ناشر را در مقولة نظارت بر ویرایش موردنقد قرار دهند، بی محابا و با کنایه های دون شأنِ پژوهشگاه علومی انسانی درمقام ناشر، مؤلفان را نواخته اند؟ مقالة حاضر به یقین در دفاع از کاستی های منابع دانشگاهی کشور تدوین نشده است؛ انگیزة راستین نگارش این مقاله بیش تر تقابل با مقولة نقدسازی ا ست که آسیبی جدی بر فضای دانشگاهی کشور وارد می آورد.
