هدف : هدف از پژوهش حاضر مطالعه کیفی ارتباط بین معنویت / مذهب گرایی و تاب آوری از دیدگاه گروهی از زنان ایرانی ساکن ملبورن (استرالیا) است. روش : پژوهش به روش کیفی و به شیوه اتنوگرافی یا قوم نگاری انجام شد. به این منظور جامعه ی هدف به مدت دو سال و نیم تحت مشاهده میدانی، مصاحبه عمیق نیمه ساختار یافته و گفتگوهای غیر رسمی قرار گرفت. یافته ها : نتایج نشان داد که اکثر شرکت کنندگان تاب آوری بالایی نشان دادند و معنویت/مذهب گرایی یکی از عوامل بسیار مهم اثر گذار بر انطباق با شرایط موجود بود. تجربه تاب آوری و معنویت گرایی همچنین منجر به احساس سلامت روانشناختی شده بود. نتیجه گیری : بر اساس یافته های به دست آمده معنویت/ مذهب گرایی نه تنها می تواند چارچوبی برای معنابخشیدن به رنج ها و سازگار شدن با بحران ها فراهم آورد، بلکه می تواند سلامت روانشناختی فرد را نیز ارتقا بخشد.
