از دیدگاه مدیران سازمان های دولتی، توجه به رفتارهای شغلی به عنوان یکی از مهم ترین عوامل موثر بر عملکرد فردی کارکنان موضوعی حیاتی است و بر این اساس بسیاری از صاحب نظران مدیریت به دنبال شناسایی ساز و کار تاثیرگذاری رفتارهای شغلی بر بهبود عملکرد کارکنان می باشند. هدف اصلی این تحقیق نیز شناخت تأثیر رفتارهای شغلی بر عملکرد فردی کارکنان سازمان های دولتی ایران در چهار فرهنگ مختلف می باشد. روش پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی است و در انتخاب پاسخ دهندگان از روش های نمونه گیری نظری و ترتیبی استفاده شده است. پس از انتخاب محیط های پژوهش به تعداد 20 سازمان و شناخت فرهنگ این سازمان ها، با توجه به فرمول حجم نمونه کوکران 1329 پرسشنامه توزیع و 1178 پرسشنامه جمع آوری گردید که نشان دهنده نرخ پاسخدهی 88 است. روایی پرسشنامه های فرهنگ سازمانی، رفتارهای شغلی و عملکرد فردی به وسیله خبرگان تایید و پایایی پرسشنامه ها با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت. برای یافتن وزن نسبی رفتارهای شغلی در تأثیر بر عملکرد فردی از روش اهمیت/ وزن نسبی استفاده شد. نتایج نشان می دهد که در فرهنگ های قدرت مدار و وظیفه مدار، رفتار وظیفه ای ثابت، در فرهنگ توفیق مدار، رفتار وظیفه ای ثابت و انطباق پذیر و در نهایت در فرهنگ حمایت مدار رفتار شهروندی بین فردی و رفتار شهروندی سازمانی دارای بیشترین اهمیت نسبی بوده و بیشترین اثر را بر عملکرد فردی دارند. در نهایت با توجه به آزمون فرضیه ها پیشنهاداتی برای بهبود عملکرد فردی در چهار فرهنگ مختلف سازمانی ارائه گردید.
