الگو سازی صلاحیتهای اعضای هیئت علمی برای آموزش پایداری با استفاده از تحلیل پویایی های سیستم
آرشیو
چکیده
تحقیق حاضر به منظور بررسی مسئله عدم ارتقای صلاحیتهای اعضای هیئت علمی برای آموزش پایداری و ارائه راهکارهایی برای بهبود آن صورت گرفته است. با توجه به ماهیت مسئله از روش تحلیل پویاییهای سیستم استفاده شد. بر اساس مراحل روش تحقیق، پیمایشی در میان اعضای هیئت علمی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران با سابقه کار 20 سال و کمتر از طریق پرسشنامه و مصاحبه انجام شد. به منظور تشریح مسئله تحقیق و تدوین فرضیات پویا از تحلیل لایه لایه ای علّتها استفاده شد. بر مبنای شناخت مسئله، الگوی پویای صلاحیتهای اعضای هیئت علمی برای آموزش پایداری تدوین شد که با آن مسئله تحقیق توصیف و با استفاده از شبیه سازی، رفتار آن در افق زمانی 20 سال آینده پیش بینی می شود. الگو دارای هشت حلقه بازخوردی تقویت کننده و چهار حلقه باخوردی متعادل کننده است. پس از اطمینان از اعتبار الگو، شش سازکار برای ارتقای صلاحیتهای اعضای هیئت علمی از بطن الگو استخراج شد و به منظور بررسی آثار آنها بر مسئله، در محیط شبیه سازی و آزمون شدند. این سازکارها شامل در نظر گرفتن دو واحد درسی اجباری برای دانشجویان تازه وارد در خصوص آشنایی با مفاهیم پایه صلاحیتهای پایداری، برگزاری دوره های آموزشی مهارتی در خصوص راهبردهای مناسب آموزش پایداری ویژه اعضای هیئت علمی، بازنگری در محتوای دروس تخصصی الزامی رشته های مختلف آموزشی، برگزاری جلسات گفت و گوی راهبردی، تغییر نظام ارتقای اعضای هیئت علمی از طریق در نظر گرفتن امتیازهای ویژه برای تحقیقات مبتنی بر پایداری و تغییر نظام ارتقا مبتنی بر فرایندهای آموزشی هستند.Modeling faculty members’ competencies for sustainability education by using system dynamics analysis (case study: University College of Agriculture and Natural Resources, University of Tehran
This study has been conducted in order to analyze the subject of lack of promotion of faculty members’ competencies for sustainability education and to present the mechanisms for improvement of problem. The method of system dynamics analysis was used because of the nature of the problem. Based on the steps of research method, a survey of faculty members with less than 20 years experience were implemented in the University College of Agriculture and Natural Resources, University of Tehran. The causal layered analysis was used to explain research problem and formulate dynamic hypotheses. Based on the recognition of the problem, dynamic model of faculty members’ competencies for sustainability education was developed that describes and predicts the behavior of research problem by simulating for the next 20 years. The model includes eight reinforcing and four balancing feedback loops. After ensuring the validity of the model, for enhancing faculty members’ competencies, six mechanisms were elicited and tested in simulated environment in order to study their effects on the problem. Six mechanisms include: taking a compulsory course to familiarize freshman students with the basic concepts of sustainability competencies, holding educational-skill courses concerning appropriate strategies for sustainability education for faculty members, revising compulsory specialized outlines of educational disciplines, holding meetings of strategic dialogue, changing faculty members’ promotion system through taking special advantages to sustainability researches, and changing promotion system based on the educational processes.
تبلیغات
