ضرورتهای اصلی در تدوین راهبردهای آموزش مهندسی ایران بخش دوم: مقایسه دیدگاه مدیران بخش صنعت و اعضای هیئت علمی
آرشیو
چکیده
هدف اصلی این پژوهش تعیین ضرورتهای اصلی در تدوین راهبردهای آموزش مهندسی کشور از دیدگاه مدیران بخش صنعت و اعضای هیئت علمی بود. روش تحقیق توصیفی پیمایشی و ابزار گردآوری داده های پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود که 32 نفر از مدیران بخش صنعت و 40 نفر از اعضای هیئت علمی به آن پاسخ دادند. داده های پژوهش با روشهای آماری مناسب تحلیل شدند. نتایج نشان داد که اصلاح آموزش مهندسی در کشور ایران ضروری است. در این خصوص، عدم اطمینان دانشجویان از آینده کاری، مشکلات اجتماعی و مشکلات اقتصادی مهم ترین چالشهای آموزش مهندسی به شمار می روند و برای مواجهه با این چالشها هماهنگ ساختن آموزش مهندسی با نیازهای علمی و آموزش جهانی و همچنین، کارآفرین و کاربردی شدن آموزش مهندسی از اهمیت خاصی برخوردار است. همچنین، برای پاسخگویی برنامه های درسی آموزش مهندسی در قبال نیازها و شرایط جدید باید بر دروس عملی از قبیل پروژه، آزمایشگاهها و کارگاهها، آموزش دروس با استفاده از کامپیوتر و نیز زبان انگلیسی در برنامه درسی رشته های مهندسی تأکید شود. سرانجام، برای مسئولیت پذیری بیشتر دانشجویان مهندسی، مشارکت آنها در توسعه پایدار جامعه و آشنایی بهتر آنان با حرفه مهندسی، گذراندن دروس اخلاق مهندسی، محیط زیست و انرژی و نیز آشنایی با مهندسی توسط آنها الزامی است.Necessities for codifying strategies of engineering education in Iran(second sector: comparing viewpoints of industry managers and faculty members)
The aim of this article is to determine the necessities for codifying strategies of engineering education in Iran. For this purpose, a survey method is used. The population in this research included industry managers and faculty members: thirty-two managers and forty faculty members as sample participated in research. The instrument for data collection of research was a questionnaire. Data were analyzed by suitable statistical indexes. The results indicated that reform of engineering education inIranis necessary. Therefore, students lack of confidence in occupational future, and social and economic difficulties are the most important challenges of engineering education. In order to encounter these challenges the engineering education should be harmonized with scientific needs and global education, as well as being entrepreneur and applied. In addition, for accountability of engineering curricula in relation to new needs and situations, practical courses such as project, laboratories, and workshops; computer-aided courses; and English language courses should be emphasized. Finally, courses of engineering ethics, environment and energy, and introduction to engineering should be obligatory in engineering curricula in order to increase the responsibility of students, and their participation in sustainable development, as well as better perception of engineering profession.