مطالعه حاضر با روش شناسی توصیفی- تحلیلی و استفاده از روش های دلفی، بهترین-بدترین و بهترین اولویت، با هدف ارزیابی و رتبه بندی شاخص های پایداری حمل و نقل شهری انجام گرفته است. جهت دستیابی به شاخص های حمل و نقل پایدار در سه بعد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی، رتبه بندی معیارها براساس مطالعات کتابخانه ای، و نظر خبرگان انجام گرفت تا فقط معیارهایی که از اهمیت زیادی بر روی مسئله پژوهش برخودار هستند، وارد روش دلفی شده و با صرفه جویی در زمان و تعداد رفت و برگشت کمتری، معیارهای ارزیابی، نهایی گردند. معیارهای نهایی با استفاده از روش بهترین- بدترین و روش بهترین اولویت، وارد فرآیند وزن دهی و رتبه بندی شدند. مقایسه نتایج دو روش بهترین-بدترین و بهترین اولویت با استفاده از روش های آماری انجام شد و با توجه به اینکه رتبه بندی معیارها در هر دو روش یکسان شد و ضریب همبستگی اسپیرمن 1+ بدست آمد، پس همبستگی قوی بین معیارها برقرار است، ضریب همبستگی پبرسون جهت مقایسه وزنها 0/989و میزان معنی داری صفر بدست آمد که نشان دهنده رابطه قوی بین متغیر ها است . لذا رتبه بندی و وزن دهی حاصل از دو روش مورد قبول واقع شد.
