با توجه به این که کتاب تاریخ ایران شناسی در روسیه یکی از تازه ترین آثار در قلمرومطالعات ایران شناسی در روسیه است، انتظار می رفت نویسنده با رویکردی تحلیلی به نقد دستاوردهای ایران شناسان روسی بپردازد؛ به ویژه این که روس ها در دوره حاکمیت کمونیزم در راستای برنامه ها و سیاست های حزب حاکم شوروی اهمیت ویژه ای برای مطالعات ایران شناسی قائل بودند. زیرا دوره حاکمیت شوروی مطالعات ایران شناسی برمبنای سیر نظریه تک خطی تاریخی و اثبات دترمنیسم تاریخی قرار داشت.این آثار تاثیر زیادی بر فضای فکری، سیاسی و اجتماعی ایرانی دهه های اخیر داشت. در نتیجه نقد کارنامه روس ها در این زمینه می توانست دریچه ای جدید در زمینه ایران شناسی پیش روی مخاطبان قرار دهد، در حالی که در کتاب مورد بررسی، گزارشی کوتاه و شتاب زده از روند ایران شناسی در تاریخ سیصد ساله این دانش در روسیه را ارائه داده است. یکی از مهم ترین دلایل پراکندگی مطالب کتاب، انتخاب عنوان های کلی پژوهش حاضر است. در نتیجه شاخص های مورد بررسی نویسنده، گستره وسیعی از مطالب و