هدف این مقاله ارزیابی نقادانه کتاب «روش تحقیق معاصر در علوم انسانی(مباحثی در سیاست های روش»، تالیفِ احمد محمدپور است. در این کتاب، بستر شکل گیری بسیاری از مهم ترین جریان های نظری و عملی در علوم انسانی و جنبه های هستی شناختی و معرفت شناختی آن ها، ارائه شده است. از این باب می توان کتاب مذکور را به عنوان منبع غنی در این زمینه قلمداد کرد. پیام اصلی کتاب مذکور این است که روش های تحقیق برگرفته از جهان بینی ها و موقعیت های زیست جهان ما هستند که درک و تفسیر ما از جهان را شکل می دهند و از این رو مفهوم «سیاست های روش» را معرفی می نماید. نتایح بررسی این کتاب نشان می دهد، نگارنده نتوانسته به خوبی نکات کلیدی و عملیاتی در باب «سیاست های روش» و یافته های جدید خود را منتقل نماید؛ از این رو این کتاب قادر نیست از منظر سیاست های روش، رهنمودهایی در زمینه طراحی یک برنامه پژوهشی در اختیار پژوهشگران قرار دهد. نبودِ پیوند میان فصل ها، فقدان تحلیل های فلسفی روش مند و منسجم در معرفی جریان های فلسفی، بارز بودن وجه ترجمه کتاب، از دیگر نقاط ضعف این کتاب قلمداد می شود.
