ارزیابی ترجمه براساس الگوهای ترجمه شناختی، معیاری برای توصیف کارکرد ترجمه در زبان مقصد با حفظ ادبیّت ودریافت معنای زبان مبدأ است. اعتبار ترجمه یک اثر هم با آگاهی موشکافانه از کاستی ها وویژگی های مثبت آن طبق اصول الگوهای ارزیابی ترجمه سنجیده وبازنمایی می شود. آنتوان برمن که مدار نظرگاه ترجمه شناسی وی بر متن مبدأ استوار است، از دوازده محور کژکارکردی میان زبان مقصد و مبدأ با نام "گرایش های ریخت شکنانه" یا "عوامل تحریف وتغییر" سخن به میان می-آورد. طبق این نظریه هرچه تعداد گرایش های تغییردهنده در فرآیند ترجمه بیشتر باشد، به همان میزان مترجم متن اصلی را تحریف کرده است. در این پژوهش با دیدگاه گرایش های ریخت شکنانه برمن مبنی بر احترام به متن بیگانه ودیگری، برگردان عربی رمان چشمهایش بزرگ علوی را با عنوان عیناها از احمد موسی بررسی شده است. تمرکز عمده این پژوهش، بررسی گرایش های غالب تغییر متن از سوی مترجم با ذکر شواهد وترجمه پیشنهادی است. یافته های پژوهش شش گرایش از دوازده مؤلفه ریخت شکنانه برمن را تأیید می کند ونشان می دهد مترجم حسب ذوق خویش وناآشنایی بادامنه اطلاق واژه ها در زبان فارسی در ترجمه تصرفاتی انجام داده وبه متن مبدأ وفادار نبوده است.