این پژوهش به بررسی و تبیین علل التزام تغییر سر فصل های درسی رشته باستان شناسی در تمام مقاطع، آن هم نه براساس سلایق بلکه بر مبنای الگو و مدل برنامه ریزی درسی مبتنی بر شایستگی پرداخته است. برنامه های درسی این در این رشته در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد بیش از سی سال است که بازبینی نشده است و برنامه های درسی دوره دکتری نیز از ابتدای تاسیس این مقطع به همین شکل بوده است. امروزه در جهان برنامه های درسی به سمت مهارت محوری تنظیم می شوند و عناصر بسیاری در تدوین این برنامه ها مورد نظر قرار می گیرد. در این پژوهش با در نظر گرفتن مهارت های عمومی تعریف شده برای دانش آموخته باستان شناسی در شبکه اطلاعات شغلی امریکا ((O*NET، به عنوان شاخص تحلیل محتوای شایستگی آموزشی باستان شناسی در ایران، به بازبینی میزان همپوشانی این برنامه های درسی با این مهارت های مرجع پرداخته شده است. هدف اصلی آن نیز تاکید بر لزوم بازبینی این دروس بر مبنای رویکرد برنامه ریزی درسی مبتنی بر شایستگی است. گردآوری داده های مورد نیاز در این پژوهش به صورت کتابخانه ای و اسنادی بوده و شیوه پردازش داده ها توصیفی و تحلیلی است.