این پژوهش به بررسی کارآمدی سرفصل دروس «آیین نگارش و ویرایش» و «کارگاه ویراستاری (1) و (2)» در برنامه درسی مقطع کارشناسی زبان و ادبیات فارسی نظر دارد. این دروس در برنامه درسی مدّنظر جنبه کاربردی دارند و ضمن تقویت مهارت های نویسندگی، فراگیر را برای پذیرش زمینه های شغلی در جامعه آماده می کنند. در پژوهش پیشِ رو این دروس با توجه به شاخص های شورای برنامه ریزی آموزش عالی بررسی می شوند. نتایج این بررسی نشان می دهد برنامه های موجود کاستی ها و مشکلاتی دارند. بی توجهی به پیش نیازهای لازم و هم پوشانی دروس باعث شده است که ساختار کلان سرفصل ها تناسب لازم را نداشته باشد. علاوه بر این، در سرفصل این دروس بر فعالیت های یادگیری پرورش دهنده خلاقیت تأکیدی نشده است. بی توجهی به سندها و برنامه های راهبردی ازجمله نقش نظارتی فرهنگستان زبان و ادب فارسی از دیگر مشکلات آنهاست. در تعیین اهداف و مباحث سرفصل نیز به زمینه های شغلی و حرفه ای و چگونگی ورود فراگیران به آن توجه نشده است. بررسی روزآمدی منابع و مباحث هم نشان می دهد، ضمن بی توجهی به منابع و مباحث روز، اشکال های ساختاری، محتوایی و زبانی در منابع معرفی شده وجود دارد و منابع موجود نیازمند بازنگری هستند تا بتوانند ضمن آموزش کارآمد، الگوی زبانی مناسبی برای فراگیران باشند.
