مطالعات برنامه ریزی درسی در آموزش زبان عربی در ایران برخلاف کشورهای عربی بسیار اندک و انگشت شمار است. کتاب« المرجع فی مناهج تعلیم اللغة العربیة للناطقین بلغات أخری» از مهمترین کتاب های این حوزه در کشورهای عربی است که این پژوهش برآن است به نقد و بررسی این کتاب بپردازد. روش پژوهش به این صورت است که تلاش خواهد شد نقاط قوت و ضعف شکلی و محتوایی اثر تبیین شود. در بررسی محتوایی، مباحث مطرح شده در کتاب با کتاب های برنامه ریزی درسی بویژه در زبان انگلیسی مقایسه می شود. نتایج پژوهش نشان می دهد که دیدگاه نویسندگان در این کتاب یک دیدگاه فرهنگی است و در واقع نویسندگان توانسته اند از طریق بومی سازی نظریات و رویکردهای غربی در برنامه درسی، آنها را در یک چهارچوب اسلامی عربی برای آموزش زبان عربی به غیر عرب زبان ها ارائه دهند. از جمله نارسایی های محتوایی این اثر فقدان بحث و بررسی عنصر مهم«نیازسنجی» در برنامه درسی و نپرداختن به مباحث مهمی مثل روش های تربیت معلمان و ارزیابی و ارتقاء عملکرد آنان است.
