رویکرد فکری دانشجویان برونگرا و درونگرای معماری در فرآیند طراحی و راهبردهای آموزشی آن
آرشیو
چکیده
برای برقراری تعامل خوب میان استاد و دانشجویان معماری در کارگاه طراحی، توجه به ویژگی های شخصیتی دانشجویان اهمیت زیادی دارد. تفاوت در ویژگی های شخصیتی هر دانشجو روش های آموزشی متناسب با هر یک از آنها را می طلبد. بعضی از استادان معماری به طور ضمنی و تجربی به گوناگونی طبع و تفاوت شخصیت ها در هر دانشجو توجه دارند، اما برخی دیگر از یک قاعده در گفت وگو و خط کشیدن برای همه دانشجویان استفاده می کنند. در این مقاله یکی از ویژگی های مهم شخصیتی دانشجویان معماری؛ یعنی برونگرایی و درونگرایی به عنوان دغدغه ای مهم در تفاوت آموزش هر یک مطرح شده است. هر انسانی درجه ای از برونگرایی و درونگرایی را دارد و در طیفی میان برونگرایی مطلق و درونگرایی مطلق قرار می گیرد؛ اما به دلیل غلبه قابل توجه یکی بر دیگری، به او نسبت برونگرا یا درونگرا داده می شود. پرسش بنیادی آن است که «برونگرا یا درونگرا بودن دانشجوی معماری چه اثری در فرایند طراحی او خواهد داشت و استاد معماری در آموزش هر یک چگونه باید عمل کند؟». روش تحقیق این مطالعه توصیفی، تطبیقی و تحلیلی بود. در این پژوهش با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای، ویژگی های شخصیتی دانشجوی برونگرا و درونگرا برشمرده و مشخص شد که هر یک از این دو گروه چه رویکرد فکری ای در یادگیری طراحی و پیشبرد طرح روی میز دارند و چه آموزش هایی طلب می کنند. هدف این پژوهش کمک به استاد معماری برای هدایت بهتر کارگاه طراحی معماری با توجه به فرضیه تفاوت رویکرد یادگیری طراحی دانشجویان در دو تیپ شخصیتی برونگرا و درونگرا بود و نتیجه مطالعه به جدولی از این تفاوت ها ختم شد. با توجه به افزایش دانشکده های معماری در سال های اخیر و نیاز به استفاده از استادان جوان، تحقیق و نگارش چنین مباحثی ضروری می نماید تا در اختیار آنان قرار گیرد.• Thinking approach of extroverted and introverted students of architecture within the design process and its educational strategies
To establish a good interaction between lecturer and the students of architecture in the design studio, it is essential to pay attention to the students’ personalities and traits. The difference in students’ traits demands educational methods tailored to them. Some lecturers of architecture, implicitly and practically, concentrate on the diversity and difference of traits in each student, while others apply the same single rule to all students during talking and drawing. This paper intends to highlight one of the important characteristics of the students of architecture, namely extraversion and introversion, as a key concern in the educational difference. Having a degree of extroversion and introversion, every human being is located in a spectrum whose ends are absolute extroversion and introversion. Due to the superiority of one of these two over the other one, a person is termed introvert or extrovert. The fundamental question is, “what effect does the extroversion or introversion of a student of architecture bring to the design process and what should the lecturer of architecture do in each case?” The research methodology of this paper is descriptive, comparative, and analytical. Relying on the literature review, this research outlines the traits of extroverted and introverted students to identify the intellectual approach that each of these two groups has in learning design and using it, in addition to offering the type of training they require in this regard.