آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۰۲

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سلامت معنوی و خودکارآمدی دانشجویان دانشکده های فنی مهندسی و روانشناسی و علوم تربیتی انجام شده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده و مشارکت کنندگان پژوهش شامل400 نفر از دانشجویان زن و مرد مقطع کارشناسی دانشکده های روان شناسی و علوم تربیتی و مهندسی دانشگاه سیستان و بلوچستان بودند؛ که 190نفر از آنان براساس جدول مورگان و روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه سلامت معنوی پولوتزین و الیسون (1982) و پرسش نامه خودکارآمدی شرر و همکاران (1982) استفاده شد. اطلاعات به دست آمده با روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد سنجش قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که همبستگی معنا داری بین سلامت معنوی و خودکارآمدی وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل گام به گام رگرسیون نیز بیانگر آن بود که از بین ابعاد سلامت معنوی بُعد سلامت وجودی بیشترین میزان پیش بینی را از خودکارآمدی دانشجویان داشته است. علاوه براین نتایج آزمون t مستقل نشان داد که میزان سلامت معنوی دانشجویان زن بیشتر از مردان است امّا در مؤلفه خودکارآمدی تفاوت معناداری دیده نشده است. با توجه به نوع دانشکده در بُعد سلامت معنوی و خودکارآمدی تفاوت معناداری مشاهده شد و دانشجویان دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی از میانگین بالاتری برخوردار بودند. همچنین در ارتباط با وضعیت سکونت تفاوت معناداری بین سلامت معنوی و خودکارآمدی دانشجویان مشاهده نشد.

Study of the relationship between spiritual well-being and self-efficacy of students of faculty of engineering and psychology and educational sciences

This study has been carried out with the aim of studying the relationship between spiritual wellness and self-efficacy of students. Research method was descriptive and co. relational. Participants of research consisted of 400 male and female students of bachelor’s degree of the faculty of psychology and educational sciences and engineering of Sistan-va-Baloochestan University. A total of 190 students were selected according to  Morgan table based on stratified random sampling. Paloutzian & Ellison Spiritual Well-being Questionnaire (1982) and Sherrer et al. Self-efficacy Questionnaire (1982) were used to gather information. The obtained information was assessed according to Pierson correlation coefficient and stepwise regression. Results of study showed that there was a significant correlation between spiritual well-being and self-efficacy. Results of stepwise regression analysis indicated that as one of the subscales of spiritual health, physical health was the best predictor of students’ self-efficacy. Moreover, results of independent test showed that the spiritual well-being was higher in girls than boys. No significant difference was observed between male and female students with regard to self-efficacy. Regarding the type of faculty a significant difference was observed between spiritual well-being and self-efficacy. Students of faculty of educational sciences and psychology had a higher mean. As regards the status of residence, no significant difference was observed between spiritual well-being and self-efficacy of students.  

تبلیغات