بررسی عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشکده های فنی مهندسی دانشگاه تهران جهت ارایه مدلی برای پیش بینی پیشرفت تحصیلی آنها
آرشیو
چکیده
تحقیق حاضر به منظور بررسی رابطه بین متغیرهای موثر بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشکده های فنی مهندسی دانشگاه تهران انجام شده است. جامعه تحقیق حاضر شامل کلیه دانشجویان دانشکده های فنی و مهندسی دانشگاه تهران می باشد. روش نمونه گیری در تحقیق حاضر به روش نمونه گیری طبقه ای نسبتی و تعداد کل نمونه 216 نفر می باشد. ابزارهای مورد استفاده در تحقیق حاضر شامل پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودنظم ده چن(2001)، پرسشنامه هوش هیجانی سبیریاشرینگ، پرسشنامه ساختار هدف کلاسی میگدلی و برای اندازه گیری پیشرفت تحصیلی دانشجویان از معدل کل دانشجویان استفاده شده است. آزمون های آماری مورد استفاده در تحقیق حاضر شامل آمار توصیفی و آمار استنباطی(رگرسیون چند گانه و تحلیل مسیر) می باشد. نتایج تحقیق بیان کننده این است که در متغیر راهبردهای خود تنظیمی مولفه های راهبردهای شناختی و فراشناختی، مدیریت تلاش، همیاری در یادگیری و جستجوی کمک در متغیر هوش هیجانی مولفه های خودانگیزی، خود کنترلی، مهارت های اجتماعی و خودآگاهی و در متغیر ساختار هدف کلاس درس مولفه اهداف تبحری و عملکرد گرا داری قدرت پیش بینی کنندگی پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشکده های فنی و مهندسی دانشگاه تهران می باشد. در ادامه با توجه به متغیرهای موجود به ارایه مدلی جهت پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانشجویان اقدام شد.The investigation of the effective factors on the academic achievements of Tehran engineering departments students for submitting a model to predicting their academic achievements
The current study is performed in order to investigate the relationship between the effective variables on the academic achievements of Tehran engineering departments. This study population’s includes all Tehran engineering departments’ students. The sampling method in the present study is the classification sampling with 216 samples. The tools used for the current study are the self regulation learning questionnaire of Chene (2001), and the emotional intelligence questionnaire of Sebria Shring, Migdeli classroom goal orientation questionnaire. To measure students` academic achievements, we used all the students` GPA. The statistical tests used in the study, include descriptive and conclusive statistics (multiple regression and path analysis). The results suggest that in the self regulation learning, cognition and meta cognition strategies components, attempt management, cooperation in learning, seeking help in the emotional intelligence self-motivation, self-control, social skills, and self-knowledge and classroom goal orientation are the main variables for proficiency of academic achievement predictability of Tehran engineering departments students. At the end a model for students` academic achievement prediction is porposed.