هم افزایی رویکردهای مهندسی انسان گرایانه، بوم گرایانه، جهان شمول و کل نگر برای بازنگری آموزش مهندسی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
به منظور شناخت چالش های روزافزونی که مهندسان با آنها مواجه هستند، نیاز به بررسی جامع رویکردهای مهندسی انسان گرایانه، مهندسی بوم گرایانه، مهندسی جهان شمول و مهندسی کل نگر است. فلسفه و هدف این مقاله، ضمن پاسخ به این نیاز، مقایسه این رویکردها و ارائه ویژگی های توصیفی و کاربردی آنها در حوزه های مختلف است. این پژوهش بر اساس هدف، توسعه ای کاربردی، بر اساس شیوه گردآوری داده، توصیفی، و بر اساس ماهیت داده، کیفی از نوع مقایسه ای است. نتایج نشان می دهد که درهم کنش این رویکردها برای حل مسائل پیچیده مهندسی، ضروری است. همچنین آموزش مهندسی، نیاز به بازنگری اساسی دارد تا موضوعات رویکرد کل نگر، هم نشینی با اهداف توسعه پایا، اخلاق و مسئولیت پذیری اجتماعی، توازن دانش فنی و دیدگاه های انسان گرایانه و بوم گرایانه و ترویج دیدگاه های جهانی و شایستگی فرهنگی در پداگوژی مهندسی را دربرگیرد. لازم است که نه تنها راه حل های فنی، بلکه ابعاد اجتماعی، اخلاقی و بوم شناختی چالش های مهندسی نیز مد نظر قرار گیرند. آموزش های محیط زیستی و اجتماعی، یادگیری اجتماعی و تجربی، همکاری میان رشته ای، مطالعه موردی و ارائه تجربیات بین المللی، جهت آماده سازی مهندسان برای مقابله با چالش های محلی و جهانی، بسیار حیاتی است. این موارد می توانند در توسعه فهم عمیق تری از مسائل مختلف، به دانشجویان مهندسی کمک کنند. همچنین باعث می شوند که مهندسان آینده، دارای دانش و مهارت های لازم برای طراحی و پیاده سازی راهکارهای نوآورانه مناسب، فرهنگ مدار و قابل قبول از نظر محیط زیستی باشند.SYNERGY OF HUMANISTIC, ECOCENTRIC, COSMOPOLITAN, AND HOLISTIC ENGINEERING APPROACHES FOR REVISING ENGINEERING EDUCATION
To comprehend the growing challenges faced by engineers, it is necessary to comprehensively examine humanistic, ecocentric, cosmopolitan, and holistic engineering approaches. This article aims to fulfill this need by providing descriptive and practical features of these approaches in various fields. The research takes an applied and developmental approach, aligning with the objective, employs a descriptive and qualitative analysis method, and adopts a comparative approach based on the nature of the data. The analysis reveals that addressing complex engineering problems necessitates the synergy of these perspectives. Furthermore, a fundamental revision of engineering education is essential to incorporate a holistic approach that aligns with sustainable development goals, promotes social ethics and responsibility, balances technical and humanistic/ecocentric perspectives, and cultivates global and cultural competencies in engineering pedagogy. Apart from technical solutions, the social, ethical, and ecological dimensions of engineering challenges must be considered. Vital for preparing engineers to tackle local and global challenges are environmental and social education, experiential and social learning, interdisciplinary collaboration, case studies, and international experiences. These approaches enable engineering students to develop a deeper understanding of diverse issues and equip future engineers with the requisite knowledge and skills to design and implement innovative, environmentally conscious, and culturally sustainable solutions.
تبلیغات
