توسعه شاخص ارزیابی کیفی آموزش مهندسی با در نظرگرفتن عدم قطعیت ها
آرشیو
چکیده
دانشجویان سرمایه های انسانی جامعه برای رشد و توسعه اقتصادی، اجتماعی و صنعتی هستند. در این میان، نقش دانشگاه به عنوان محیط اصلی رشد و اعضای هیئت علمی برای ایجاد انگیزه و هدایت دانشجویان در طول مسیر سازندگی آنها غیر قابل انکار است. هدف از این مطالعه، بررسی نقش آموزش مهندسی و بهبود آن در وضعیت کیفی آموزش، تربیتی و تحصیلی دانشجویان است. بدین منظور، تعاریف پایه مطرح در این زمینه بررسی و ارائه شده اند. سپس، عوامل مهمی که در قالب آنها کیفیت فردی و علمی یک دانشجو شکل می گیرد و در زمینه ارتقاء کیفیت آموزش و تحصیل دانشجویان موثرند شناسایی و رتبه بندی شده اند. بدین منظور از ابزارهای مدیریت چندمعیاره (MCDM) استفاده شده است. همچنین شاخصی جهت کمی کردن نقش آموزش مهندسی در تربیت و تحصیل دانشجویان ارائه و برای تعدادی از دانشگاه های جامع و مهندسی در سطح کشور به عنوان مورد مطالعاتی پیاده سازی شده است. در ادامه، تاثیر عدم قطعیت های موجود در تعیین عوامل موثر در آموزش مهندسی با استفاده از یک روش بر پایه زنجیره مارکو (Marcov Chain) مورد بررسی قرار گرفت. بر این اساس، گستره محتمل برای تغییرات شاخص ارائه شده بمنظور ارزیابی کیفی آموزش مهندسی تعیین شد. نتایج این مطالعه حاکی از اهمیت قابل توجه عواملی همچون شرایط محیطی و امکانات زیرساختی، اندرکنش با استاد و شرایط شخصی/هدفمندی دانشجو در کیفیت آموزش مهندسی و لزوم توجه بیشتر به این گونه عوامل برای بهبود کیفی آموزش است.Developing an index for quality assessment of engineering education considering uncertainties
Students are a major human resource potential for economic, social and industrial development. However, the role of universities as the main medium for growth and faculty members who direct and motivate students greatly enhance their impact on society and development. In this study, the quality of students’ education and methods to improve that education have been investigated. For this purpose, the factors/criteria in which personal, professional and technical capabilities are formed, are identified and ranked. Multicriteria decision making (MCDM) is used for this evaluation. An index called the engineering education quality index (EEQI) was proposed and four universities were selected for testing purposes. These universities consisted of two major universities in Tehran and in another city and two engineering colleges. An uncertainty analysis was performed on major factors affecting the EEQI using the Markov chain method. In this way, the range of applicability of factors is captured. The results show that working environment, education infrastructure, students-professors interactions, personal life and motivation are among the important factors that should be improved in order to increase the quality of engineering education.
تبلیغات
