هدف: این مطالعه به بررسی تأثیر توجه و سطوح پردازش بر عملکرد حافظه و یادآوری واژه ها به صورت حافظه آشکار و نهان در دو حالت مختلف که موضوع درس، مورد علاقه دانشجویان باشد یا نباشد می پردازد.
روش: این پژوهش از نوع آزمایشی بود و به صورت انفرادی و با استفاده از ابزار اندازه گیری رایانه ای روی 160 دانشجو اجرا شد. داده ها با روش تحلیل واریانس سه راهه مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.
یافته ها: توجه متمرکز، علاقه به موضوع و پردازش عمقی، موجب می شد که عملکرد حافظه آشکار در بالاترین حد قرار گیرد و برعکس، پردازش سطحی، توجه تقسیم شده و فقدان علاقه به موضوع درس، به پایین ترین عملکرد حافظه آشکار منجر می شد.
نتیجه گیری: اثر متغیرها بر حافظه نهان و آشکار از برخی جهات متفاوت است، به این صورت که تأثیر سه عامل علاقه، توجه و سطوح پردازش برحافظه آشکار به ترتیب در رده های اول تا سوم، و تأثیر دو عامل علاقه و توجه بر حافظه نهان در رده های اول و دوم قرار می گیرد. سطوح پردازش بر حافظه نهان تأثیر قابل توجهی ندارد.
