مقدمه: هدف تحقیق حاضر ، بررسی اثر ظرفیت حافظه ی کاری بر یادگیری مشاهده ای یک تکلیف حرکتی متوالی است. روش: این پژوهش نیمه تجربی برای 20 دانشجوی دختر با میانگین سنی19/43± 22/55 پردیس شهید باهنر شهرکرد اجرا شد. آزمودنی ها براساس نمره ی نمایه ی حافظه به دو گروه نمایه ی حافظه ی کاری بالا و پایین تقسیم شدند. ابزارهای تحقیق آزمون فراخنای ارقام وکسلر بزرگ سالان و دستگاه زمان بندی متوالی بودکه به ترتیب برای سنجش نمایه ی حافظه ی کاری و زمان بندی نسبی و مطلق از آنها استفاده شد. تکلیف آزمودنی ها حرکت در مسیر از قبل مشخص شده؛ یعنی فشردن کلیدهای 4 → 8 → 6 → 2 با حفظ زمان بندی نسبی و مطلق بود. یافته ها: در مرحله ی اکتساب، هر یک از آزمودنی ها شش بلوک 12 کوششی را مشاهده و در مراحل یادداری فوری، تأخیری و انتقال یک بلوک 12 کوششی را اجرا کردند. داده ها با روش آماری تحلیل کواریانس، تجزیه و تحلیل شدند. نتایج مراحل یادداری فوری، تأخیری و انتقال نشان داد که خطای زمان بندی نسبی و مطلق گروه دارای نمایه ی حافظه ی کاری بالا به طور معناداری کمتر از گروه دارای نمایه ی حافظه ی کاری پایین است. نتیجه گیری: به نظر می رسد که ظرفیت حافظه ی کاری افراد می تواند بر یادگیری تکالیف حرکتی متوالی در طی یادگیری مشاهده ای اثر بگذارد.
