هدف پژوهش حاضر، تعیین اثرات زیست-محیطی و ترافیکی اماکن ورزشی شهر یزد بر محیط شهری آن است. روش انجام پژوهش، توصیفی-پیمایشی و جامعه آماری آن شامل رؤسای هیئت های ورزشی و کارشناسان اداره تربیت بدنی (53 نفر)، مسئولان نیروی انتظامی (33 نفر) و مشاوران املاک (38 نفر) وکلیه مردم ساکن اطراف اماکن بود. حجم نمونه برآورد شده برای رؤسای هیئت ها و کارشناسان، مسئولان نیروی انتظامی و مشاوران املاک برابر با جامعه آماری و برای ساکنان 256 نفر بود که از طریق روش نمونه گیری هدفمند و دردسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن توسط استادان و متخصصان ارزیابی شد و پایایی آن نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 85/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری T تک متغیره استفاده شد. نتایج نشان می دهد در خصوص اثرات زیست-محیطی میانگین حاصل (79/2) کوچک تر از سطح متوسط (3) است؛ بنابراین از نظر پاسخ دهندگان، اماکن ورزشی شهر یزد تأثیر منفی بر محیط زیست منطقه ندارند، اما در خصوص اثرات ترافیکی میانگین حاصل (71/3) بزرگ تر از سطح متوسط است؛ یعنی از نظر پاسخگویان، اماکن ورزشی اثرات ترافیکی منفی و معنی داری بر منطقه شهری اطراف خود دارند. با توجه به یافته های پژوهش، پیشنهاد می شود برای مهندسی و مکان یابیِ ساخت مجموعه های ورزشی جدید مناطق کم تردد و مناسب برای این کار در نظر گرفته شود.
