با توجه به اهمیت شناسایی و تعیین بخشهای کلیدی از نظر سیاستگذاری، به ویژه درکشورهای در حال توسعه، از روشهای مختلفی بدین منظور استفاده می‌کنند. در این مقاله، ضمن‌ارزیابی جنبه‌های مختلف روش‌شناسی و روشهای محاسبه پیوندهای پسین و پیشین طرف‌تقاضا و عرضه اقتصاد، از دو روش پیوندهای پسین و پیشین ناخالص و خالص به منظور تبیین‌محتوای واردات مستقیم، مستقیم و غیرمستقیم برای 78 بخش اقتصادی در سال 1370 استفاده‌می‌کنیم. نتیجه کلی مقاله نشان می‌دهد که روش پیوندهای ناخالص و خالص نرمال شده که‌نهادهایی از قبیل سازمان برنامه و بودجه و مرکز آمار ایران، از آن استفاده کرده‌اند، برای بیان‌محتوای واردات کافی نیست. برای این منظور، پژوهش ما نشان می‌دهد که روش پیوندهای‌پسین و پیشین متعارف (غیرنرمال شده) بهتر می‌تواند محتوای واردات بخشهای مختلف‌اقتصاد را در سیاستگذاریهای بخشی ترسیم نماید.
