پژوهش حاضر با هدف شناسایی و اولویت بندی شاخص های توسعه پایدار در ورزش قهرمانی و ارائه مدل انجام شد. این پژوهش بر اساس هدف، کاربردی و از نظر روش بررسی، توصیفی-پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی اساتید و اعضای هیئت علمی دانشگاه بودند و در بخش کمّی، کارشناسان و متخصصان حوزه ورزش قهرمانی و دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته مدیریت ورزشی دانشگاه های دولتی تهران بودند که به موضوع توسعه پایدار و ورزش قهرمانی اشراف کامل داشتند. نمونه آماری پژوهش در بخش کیفی 12 نفر از خبرگان بودند که به روش گلوله برفی انتخاب شدند و مصاحبه ها تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. در بخش کمّی اعضای نمونه 121 نفر بودند که به روش نمونه گیری هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های پژوهش از روش میدانی شامل مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که روایی آن را 11 نفر از اساتید و متخصصان مدیریت ورزشی تأیید کردند و پایایی آن در یک مطالعه مقدماتی و با 30 آزمودنی با آلفای کرونباخ بیشتر از 0.7 محاسبه شد. روش آماری پژوهش با به کارگیری تحلیل عاملی تأییدی مرتبه دوم و مدل یابی معادلات ساختاری انجام شد. برای اولویت بندی شاخص های توسعه پایدار از بارهای عاملی شاخص ها استفاده شد. همچنین از نرم افزارهای اس.پی.اس.اس. نسخه 21 و اسمارت پی.ال.اس. در سطح معنا داری (0.05> P ) استفاده شد. نتایج نشان داد که گویه «جانمایی هارمونیک طبیعی میراث ورزشی» با ضریب استاندارد برابر با 0.881 بالاترین اولویت شاخص زیست محیطی، گویه های «توجه و برقراری عدالت جنسیتی در توسعه و پیشرفت در ورزش قهرمانی» و «اطمینان بخشی از برابری نژادی و قومی در فعالیت های ورزش قهرمانی» با ضریب استاندارد برابر با 0.942 بالاترین اولویت شاخص اجتماعی و فرهنگی ، گویه «بازاریابی در قالب قوانین بازاریابی ورزشی در ورزش قهرمانی» با ضریب استاندارد برابر با 0.923 بالاترین اولویت شاخص اقتصادی و گویه «حفظ وحدت ملی و افزایش سرمایه اجتماعی با مشارکت در رویدادهای ورزش قهرمانی» با ضریب استاندارد برابر با 0.945 بالاترین اولویت شاخص سیاسی توسعه پایدار در ورزش قهرمانی بودند.
