پژوهش حاضر با هدف ساختاردهی عوامل مؤثر بر بهبود مرزگستری در فدراسیون های ورزشی انجام شد. این پژوهش از نوع آمیخته بود. جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی خبرگان آگاه به موضوع پژوهش بودند. همچنین جامعه آماری در بخش کمّی پژوهش مدیران فدراسیون های ورزشی کشور بودند. ابزار پژوهش شامل مصاحبه های نیمه ساختارمند و پرسشنامه محقق ساخته ای بود که با توجه به اهداف و روش پژوهش طراحی شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای اس پی اس اس و پی ال اس استفاده شد. نتایج نشان داد که دانش تخصصی، ارتباطات، زیرساخت های فنی، پیشینه همکاری های ملی و بین المللی، انگیزه، بانک اطلاعاتی، جریان های مدیریتی و جنبه های قانونی به عنوان عوامل مؤثر بر بهبود مرزگستری در فدراسیون های ورزشی مشخص شدند. درنهایت با استفاده از روش مدل سازی ساختاری مدل مفهومی پژوهش ترسیم شد. نتایج نشان داد که تمامی روابط مدل پژوهش معنادار است.