پژوهش حاضر با هدف اعتباریابی و رواسازی نسخة فارسی شاخص توانایی انجام کار و ارتباط آن با شاخص های آمادگی جسمانی در میان کارکنان شهر کرمانشاه در نمونه ای به حجم 868 نفر (250 زن و 618 مرد) که به روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند، اجرا گردید. ابزار مورداستفاده در پژوهش، پرسش نامه و تست های جسمانی بود. روایی پرسش نامه ها به وسیله خبرگان، تحلیل عامل اکتشافی و تأییدی بررسی و پایایی از طریق آلفای کرونباخ تأیید شد . درنهایت، تحلیل داده ها با استفاده از ضریب هم بستگی و رگرسیون هم زمان صورت گرفت. تحلیل مؤلفه های اصلی با چرخش واریماکس، دو عامل ادراک سلامتی مرتبط با توانایی انجام کار (86/41 درصد واریانس) و سلامت بیماری مرتبط با توانایی انجام کار (47/19 درصد واریانس) را در ساختار شاخص آشکار می نماید. نتایج روایی هم گرا نیز نشان دهنده هم بستگی بالایی بین سؤالات عوامل توانایی انجام کار می باشد. شایان ذکر است که هم بستگی درون طبقه ای (81/0-72/0) در حد بالایی قرار دارد. علاوه براین، میانگین امتیاز شاخص توانایی انجام کار در میان کارکنان با غیبت کمتر (46/40 امتیاز)، بالاتر از میانگین امتیاز کارکنان با غیبت بالاتر (04/32) بوده و آلفای کرونباخ شاخص توانایی کار (74/0) در حد قابل قبولی می باشد . همچنین، شاخص های برازش تحلیل عاملی مرتبه دوم، وجود دو عامل را تأیید نموده و مدل دو عاملی، برازش بهتری نسبت به مدل تک عاملی دارد. تحلیل رگرسیون نیز حاکی از آن است که تست های آمادگی جسمانی، پیش بین های توانایی انجام کار در میان کارکنان می باشند. درمجموع، می توان گفت که نسخة فارسی توانایی انجام کار، ویژگی های روان سنجی قابل قبولی در میان کارکنان دارد.
