زهره حسنی

وقوع فساد در ورزش پدیده جدیدی نیست با این حال، در سال های اخیر فساد ورزشی شکلی پیچیده و چند وجهی پیدا کرده است. دیگر پذیرفتنی نیست که افرادی منزوی یا سازمان هایی محدود را صحنه گردان اصلی فعالیت-های مفسدانه بدانیم، چرا که فساد خصلتی سیستمیک پیدا کرده است و رفتارهای فاسد معمولا از طریق یک شبکه انجام می شود که تحت پوشش آن به پنهان شدن مسیر وقوع فساد کمک می کند. هدف پژوهش حاضر تحلیل فساد شبکه ای در ورزش با استفاده از رویکرد دلفی فازی است. جامعه تحقیق، 18 نفر از اساتید دانشگاهی می باشد که در زمینه فساد سابقه پژوهش و مطالعه داشته اند. عوامل این پژوهش با مروری بر ادبیات نظری و پیشینه تحقیق شناسایی شده است (12 شاخص). برای تجزیه تحلیل داده ها از روش تصمیم گیری چند معیاره شامل: دلفی فازی استفاده شد. برمبنای یافته های پژوهش حاضر، بیشترین توافق نظر خبرگان درباره ی فساد شبکه ای به شاخص «تنوع مهارت و تخصص اعضاء» اختصاص پیدا کرد و کمترین هم به معیار «انحصار» تعلق گرفت.

هدف پژوهش، سیاست گذاری ورزش در نظام تقنینی ایران در دهه اول و دوم انقلاب اسلامی می باشد. روش پژوهش از نوع کیفی در سطح توصیفی – تحلیلی و داده ها با استفاده از منابع ثانویه کتابخانه ای- اسنادی گردآوری شده است. نتایج نشان داد در ادوار اول تا پنجم مجلس شورای اسلامی تعداد لوایح ورزشی تبدیل شده به قانون «6 مورد» بر تعداد طرح های ورزشی «2 مورد» برتری قابل ملاجضه ای داشته است. حیطه موضوعی قوانین ورزشی مرتبط به: اصلاح ساختار و اساسنامه سازمان های ورزشی، مشارکت ورزشی در سطح قهرمانی، همکاری فرهنگی - آموزشی- پژوهشی در سطح بین المللی، تامین منابع مالی و خصوصی سازی در ورزش است و بر اساس تقسیم بندی سیاست گذاری آلموند و همکاران(2008) تمرکز طرح ها و لوایح ورزشی ارائه شده به ترتیب مرتبط به حیطه های تنظیمی، توزیعی و نمادین است و حیطه استخراجی که در جهت کسب درآمد و استخراج منابع می باشد مواردی را در ارتباط با ورزش به خود اختصاص نداده است و در قسمت پایانی پژوهش، دو مورد از نطق نمایندگان دوره سوم و پنجم مجلس شورای اسلامی در ارتباط با لایحه تاسیس باشگاه های ورزشی توسط مردم با نظارت دولت و طرح اصلاح اهداف و ساختار تشکیلات سازمان تربیت بدنی از منظر تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف در سه سطح: توصیف، تفسیر و تبیین بررسی و از این رهگذر، پیوند میان متن و جامعه بازنمایی شد.

بازار تولیدات علمی غیرمتعارف در مقاطع آموزش عالی و مشاغل کاذب تحت آن، از معضلاتی است که در سال های اخیر گریبان کشورهای جهان سومی چون ایران، را گرفته است. ازاین رو هدف این تحقیق بررسی این بازار در بین این دانشجویان با تأکید بر نظریه ناهماهنگی شناختی است. روش پژوهش کیفی-تحلیلی بود و داده ها، از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته عمیق با 35 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی، 52 نفر از رؤسای مؤسسات، 5 نفر از نویسندگان و 10 نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه های علوم ورزشی تهران، شهید بهشتی، علامه طباطبایی، تربیت مدرس و آزاد و رازی کرمانشاه به دست آمد و در سال 98-97 جمع آوری شد. شیوه نمونه گیری نظری و هدفمند بود. یافته ها نشان داد که قوی ترین موقعیت فردی، نوچه گرایی و قوی ترین موقعیت بیرونی، نبود شغل و فساد در جامعه است. مطالعه نشان داد که نمونه از جنبه جرم این نوع مشاغل آگاهی داشتند، ولی تاکنون برخوردی از سوی مراجع قضایی دریافت نکرده بودند و این عامل ضعف نظام حقوقی را نیز می رساند که خود می تواند زنگ خطری برای مسئولان نظام آموزشی و حقوقی کشور باشد تا بتوانند با همکاری این نوع مشاغل را ریشه کن کنند. 

فساد ورزشی را هرگونه حرکت غیراخلاقی و غیرقانونی تعریف می کنند که در تلاش است عملأ، نتیجه یک رویکرد ورزشی را برای جلو بردن اهداف مادی خود تحریف کند. در مصاف با این پدیده، نقش رسانه ها بسیار حیاتی است. جایی که از طریق بازنمایی فعالیت های مفسدانه، چونان پرتوی که تاریکی را به روشنی بکشاند، چهره های آلوده را بر ملا می سازد. بازنمایی، تولید معنا از طریق چارچوب های مفهومی و زبان قلمداد می شود. جریان مداوم و مکرر بازنماییِ رسانه ها از جهان واقع، به طرز قوی بر ادراکات و کنش های مخاطبان تأثیر می گذارد زیرا فرض بر این است که این بازنمایی ها عین واقعیت است. هدف تحقیق حاضر بررسی بازنمایی فساد ورزشی در فضای رسانه ای ایران بود. در این پژوهش از روش اسنادی با رویکرد تحلیل محتوا استفاده شد. به این منظور اخبار و گزارش های مرتبط با فعالیت های مفسدانه منعکس در خبرگزاری های رسمی، از 1386 تا 1396، مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها 12 نوع فساد را در 24 ورزش مختلف نشان داد. از منظر ارتباطات، بخشی از مبارزه با فساد را می توان به رسانه ها محول کرد. رسانه ای که یا خود به پیگیری موارد و مصادیق آن می پردازد و یا به افرادی که از فساد شکایت دارند فرصت سخن گفتن می دهد، در واقع به مخاطبان می آموزد که فساد پذیرفتنی نیست، و باید با آن مبارزه کرد، به این ترتیب افکار عمومی جامعه را علیه فساد بسیج می کند.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر منزلت اجتماعی بر شاخص های اشتیاق شغلی در بین معلّمان تربیت بدنی شهر کرمانشاه بود. جامعه آماری معلّمان تربیت بدنی شهر کرمانشاه بود. روش نمونه گیری تصادفی ساده و حجم نمونه 218 نفر بود. شرکت کنندگان پرسش نامه منزلت اجتماعی و مقیاس اشتیاق شغلی معلّمان را تکمیل نمودند. برای تحلیل اطلاعات از آزمون تی تک نمونه ای و مدل یابی معادلات ساختاری (SEM) استفاده گردید. روایی و پایایی مدل اندازه گیری تأیید شد. نتایج آزمون تی تک نمونه ای نشان داد منزلت اجتماعی (60/0 ± 71/2) و اشتیاق شغلی (49/0 ± 36/2) در جامعه مورد مطالعه پایین تر از حدّ متوسط بود. همچنین بین معلّمان زن و مرد تفاوت معناداری دیده نشد. مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که منزلت اجتماعی اثرات مثبتی بر اشتیاق شغلی دارد (71/0β=) دارد، به علاوه منزلت اجتماعی 50/0 از واریانس اشتیاق شغلی معلّمان تربیت بدنی را تبیین نمود. نتایج حاصل از این مطالعه اهمیّت توجّه به منزلت معلّمان را نشان و آن را به منزله عاملی برای ارتقای اشتیاق شغلی در مدرسه مطرح می کند.

پژوهش حاضر با هدف اعتباریابی و رواسازی نسخة فارسی شاخص توانایی انجام کار و ارتباط آن با شاخص های آمادگی جسمانی در میان کارکنان شهر کرمانشاه در نمونه ای به حجم 868 نفر (250 زن و 618 مرد) که به روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند، اجرا گردید. ابزار مورداستفاده در پژوهش، پرسش نامه و تست های جسمانی بود. روایی پرسش نامه ها به وسیله خبرگان، تحلیل عامل اکتشافی و تأییدی بررسی و پایایی از طریق آلفای کرونباخ تأیید شد . درنهایت، تحلیل داده ها با استفاده از ضریب هم بستگی و رگرسیون هم زمان صورت گرفت. تحلیل مؤلفه های اصلی با چرخش واریماکس، دو عامل ادراک سلامتی مرتبط با توانایی انجام کار (86/41 درصد واریانس) و سلامت بیماری مرتبط با توانایی انجام کار (47/19 درصد واریانس) را در ساختار شاخص آشکار می نماید. نتایج روایی هم گرا نیز نشان دهنده هم بستگی بالایی بین سؤالات عوامل توانایی انجام کار می باشد. شایان ذکر است که هم بستگی درون طبقه ای (81/0-72/0) در حد بالایی قرار دارد. علاوه براین، میانگین امتیاز شاخص توانایی انجام کار در میان کارکنان با غیبت کمتر (46/40 امتیاز)، بالاتر از میانگین امتیاز کارکنان با غیبت بالاتر (04/32) بوده و آلفای کرونباخ شاخص توانایی کار (74/0) در حد قابل قبولی می باشد . همچنین، شاخص های برازش تحلیل عاملی مرتبه دوم، وجود دو عامل را تأیید نموده و مدل دو عاملی، برازش بهتری نسبت به مدل تک عاملی دارد. تحلیل رگرسیون نیز حاکی از آن است که تست های آمادگی جسمانی، پیش بین های توانایی انجام کار در میان کارکنان می باشند. درمجموع، می توان گفت که نسخة فارسی توانایی انجام کار، ویژگی های روان سنجی قابل قبولی در میان کارکنان دارد.

هدف این تحقیق بررسی رابطه جهت گیری هدفی، فضای انگیزشی ادراک شده با شاخص های اخلاق ورزشکاری بود. شرکت کنندگان شامل 366 ورزشکار پسر با میانگین سن (47/2±51/17) بودند که به پرسشنامه هایTEOSQ ، PMCQ و MOSO پاسخ دادند. ضریب همبستگی پیرسون نشان دهنده رابطه مثبت و معنی دار جهت گیری تکلیف گرا و همچنین فضای ادراک شده انگیزشی تکلیف مدار با احترام به قوانین و مقرَرات ورزشی، احترام به حریف و رعایت قواعد اجتماعی بود. اما تحلیل رگرسیونی تنها قابلیت پیش بینی رعایت و احترام به قوانین و مقرَرات ورزشی، احترام به حریف و رعایت قواعد اجتماعی را از روی فضای ادراک شده انگیزشی تکلیف مدار آشکار ساخت. برمبنای یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گرفت، در یک فضای انگیزشی تکلیف مدار، ورزشکاران تمایل بیشتری به رفتار اخلاقی و رعایت شاخص های اخلاق ورزشکاری خواهند داشت.

هدف اصلی از این پژوهش، مقایسه شدت هیجانات پیش از رقابت در میان ورزشکاران دارای الگوی رفتاری A و B بود. به این منظور با پایش 108 ورزشکار که در سطح مسابقات انتخابی قهرمانی بزرگسالان (1385) فعالیت می کردند، با استفاده از پرسشنامه بورتنر 32 نفر انتخاب و از میان آنها 16 نفر با بیشترین امتیاز (31/0± 45/6) به عنوان ورزشکاران الگوی رفتاری A و 16 نفر با کمترین امتیاز (74/0 ± 69/3) به عنوان ورزشکاران الگوی رفتاری B انتخاب شدند. مدل فردگرایانه هنین در زمینه منطقه بهینه عملکردی برای ارزیابی شدت هیجاناتی که ورزشکاران در بهترین و بدترین اجرای خود تجربه می کنند، مورد استفاده قرار گرفت. نتایج توصیفی نشان داد در هر دو گروه بهترین اجرا با سطح بالاتری (نزدیک به خیلی زیاد) از شدت هیجانات خوشایند و مؤثر (P+) و سطوح پایین ترین (نزدیک به کم تا متوسط) از شدت هیجانات ناخوشایند و مؤثر (N+) همراه بوده است. آزمون ویلکاکسون تفاوت معناداری را در بهترین و بدترین عملکرد ورزشکاران گروه A هنگام مقایسه شدت هیجان ناخوشایند مؤثر در برابر مخرب نشان داد (01/0 ?P). همچنین در بهترین عملکرد ورزشکاران گروه B هنگام مقایسه شدت هیجان خوشایند مؤثر در برابر هیجان مخرب، تفاوت معناداری وجود داشت (01/0?P). آزمون من ویتنی نشان داد که تفاوت معناداری میان ورزشکاران الگوهای رفتاری A و B در شدت هیجانات ادراک شده منفی (مؤثر – مخرب) در بهترین و بدترین اجرای آنها وجود دارد (01/0 = P). این تحقیق نشان داد ورزشکاران الگوی رفتاری A نسبت به شدت هیجانات منفی مخرب و مؤثر در بهترین و بدترین اجرای خود در مقایسه با ورزشکاران الگوی رفتاری B، حساسیت بیشتری داشتند (شدت-های بیشتری را تجربه کردند).