پژوهشحاضربا هدف تعیین میزان مناسب بودن خطوط کتاب فارسی اوّل دبستان(تحریری، نسخ و شبه نستعلیق) برای خواندن و نوشتن دانش آموزان این پایه، دستیابی به نتایج حضور این خطوط در کتاب و نیز تعیین میزان تطابق خط تحریری کتاب با اصول خوش نویسی انجام شده است. روش انجام این پژوهش، ارزشیابی، و جامعه آماری آن همه معلمان، سرگروههای آموزشی و دانش آموزان پایه اوّل دبستان، متخصصان خوش نویسی و متخصصان آموزش زبان فارسی در کل کشور در سال تحصیلی91-1390بوده است. پنج استان تهران، خوزستان، زنجان، کرمانشاه و یزد به صورت نمونه گیری هدفمند، 720معلّم، 165 سرگروه آموزشی و 840 دانش آموز به روش نمونه گیری خوشه ای و سه متخصص خوش نویسی و چهار متخصص آموزش زبان فارسی به روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه های پژوهش انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه و آزمون پیشرفت تحصیلی املا و ابزار سنجش ""خوانانویسی"" استفاده شد. پایایی ابزار از طریق تعیین ضریب آلفای کرانباخبرآورد شد. برای تجزیه و تحلیل داده های کمی از تکنیکهای آمار استنباطی و آزمونهای استنباطی Tگروههای مستقل، تحلیل واریانس و خی دو، و برای تجزیه و تحلیل داده های کیفی از روش هولستی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد استفاده همزمان از سه خط در پایه اوّل دبستان نامناسب بوده است، دانش آموزان را دچار دوگانگی و سردرگمی کرده و موجب ابداع و به کارگیری خطی میانه خطوط نسخ و تحریری از سوی آنان شده است. استفاده از خط تحریری برای پایه اوّل دشوار است. خط نسخ به دلیل سادگی آن، به تنهایی برای این پایه ترجیح دارد.
