هدف از پژوهش حاضر، بررسی توازن الگوهای فرهنگ سازمانی فدراسیون های ورزشی ایران بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع مطالعات پیمایشی است. از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد و 253 نفر از کارشناسان فدراسیون ورزشی به پرسش نامه پاسخ دادند. روایی پرسشنامه به وسیله خبرگان بررسی و پایایی از طریق آلفای کرونباخ تأیید شد. نتایج نشان داد بر مبنای میانگین نیم رخ های فرهنگی می توان استنتاج کرد که فرهنگ موجود در فدراسیون های ورزشی، عمدتاً به سمت فرهنگ های سلسله مراتبی و طایفه ای تمایل بیشتری دارد و این جهت گیری در سایر نیم رخ های فرهنگی کم رنگ تر بود. به طورکلی، نتیجه گیری می شود که به منظور ایجاد یک فرهنگ قوی در فدراسیون های ورزشی می توان با حفظ فرهنگ های سلسله مراتبی و طایفه ای، سایر فرهنگ های موجود از قبیل موقتی و بازار را به موازات آن ها تقویت کرد.
