هدف این تحقیق بررسی ارتباط سبکهای رهبری مربیان با انگیزش پیشرفت جودوکاران نخبة ایران است که با روش توصیفی- همبستگی و به صورت میدانی به اجرا درآمده است. جامعة آماری این تحقیق را کلیة جودوکاران لیگ برتر به تعداد 162 نفر تشکیل میدادند. در این تحقیق نمونة آماری 125 جودوکار در نظر گرفته شد. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های اطلاعات فردی، مقیاس رهبری ورزش (95/0=α) و پرسشنامة ورزش گرایی (90/0=α) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی برای تعیین ارتباط از رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد بین سبکهای رهبری مربیان و انگیزش پیشرفت رابطة معنیداری وجود دارد (01/0>p). همچنین یافته های تحقیق رابطة مثبت و معنیداری بین سبکهای رهبری دموکراتیک، بازخورد مثبت وحمایت اجتماعی با انگیزش پیشرفت نشان داد (01/0>p)، ولی بین سبکهای رهبری آموزش و تمرین و استبدادی با انگیزش پیشرفت ارتباط معنیداری مشاهده نشد (05/0<p). به طور کلی سبکهای رهبری مربیان عاملی مهم و پیش بینیکننده در انگیزش پیشرفت ورزشکاران است.
