هدف از این تحقیق بررسی ارتباط بین توانمندسازها و نتایج در تعالی سازمانی باشگاه های فوتبال تهران درلیگ برتر کشور (براساس مدل EFQM) می باشد. این تحقیق به روش توصیفی و به شکل میدانی انجام شده است. در این تحقیق 96 نفر از کارکنان و 6 نفر از مدیران باشگاه های خود را در سال 86- 1385 مورد ارزیابی قرار دادند.
ابزار تحقیق، پرسشنامه پنجاه سؤالی تعالی سازمانی مدل EFQM بود. که میزان پایایی آن در مورد باشگاه های فوتبال 967/0 محاسبه شد.
تعالی سازمانی باشگاه های فوتبال با استفاده از مدل EFQM در دو حوزه مورد بررسی قرار گرفت، در حوزه توانمندسازها به ترتیب باشگاه های سایپا با 38/321امتیاز، باشگاه صباباطری تهران با 66/316 امتیاز، باشگاه پیکان با 35/266 امتیاز، باشگاه راه آهن با 19/248 امتیاز، باشگاه پرسپویس با 57/233 امتیاز و باشگاه استقلال باامتیاز22/191 رتبه های اول تا ششم، و در حوزه نتایج به ترتیب باشگاه سایپا با 37/246 امتیاز، باشگاه پیکان با 99/220 امتیاز، باشگاه صباباطری با 8/216امتیاز، باشگاه راه آهن با 76/138 امتیاز ، باشگاه پرسپولیس با 76/138 امتیاز و باشگاه استقلال با امتیاز 11/133 رتبه های اول تا ششم، و به طور کلی از لحاظ تعالی سازمانی: باشگاه سایپا با 75/567 امتیاز رتبه اول، باشگاه صبا باطری با 46/533
امتیاز رتبه دوم، باشگاه پیکان با 34/487 امتیاز رتبه سوم، باشگاه راه آهن با 98/407 امتیاز رتبه چهارم، باشگاه پرسپولیس با 33/372 امتیاز رتبه پنجم و باشگاه استقلال با 324 امتیاز رتبه ششم را به خود اختصاص دادند.
در مورد ارتباط بین نتایج و توانمندسازها، نتایج حاصل از آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که ارتباط معنی داری بین نتایج و توانمندسازها (01/0 = p ، 870/0 = r) وجود دارد.
