هدف ما در این مقاله، تخمین و تحلیل تابع مصرف بخش خصوصی با استفاده از روش‌همگرایی و فرایند دو مرحله‌ای انگل - گرنجر در طول دوره 1374-1338 برای اقتصاد ایران‌می‌باشد. نتایج تجربی اقتصادسنجی نشان می‌دهد که در طول دوره مورد مطالعه، میل نهایی به‌مصرف بلندمدت 0/76 و میل نهایی به مصرف کوتاه‌مدت 0/68 است. اثر بازخورد، که‌پویایی کوتاه‌مدت را نشان می‌دهد، حدود 0/46 می‌باشد. این نکته، بدان مفهوم است که 46درصد عدم تعادل منتجه بین مصرف کوتاه‌مدت و بلندمدت در هر سال از بین می‌رود. بااستفاده از تکنیک ضریبهای متغیر عطفی، در این مطالعه نشان می‌دهیم که میل نهایی به مصرف‌بلندمدت از سال 1338 تا 1360 با یک روند نزولی سالانه حدود 1/1 درصد کاهش داشته‌است، اما در طول سال‌های 1361 تا 1374 با یک روند تدریجی سالانه حدود 0/40 درصدافزایش یافته است.
