پس از پایان جنگ و آغاز دوره بازسازی اقتصادی، منابع ارزی کشور برای واردات‌کالاهای سرمایه‌ای و واسطه‌ای لازم به منظور تأمین نرخ رشد نسبتا بالای پیش بینی شده دربرنامه پنجساله اول توسعه کفایت نمی‌کرد، بنابراین، کشور ناگزیر از استقراض از منابع خارجی‌شد. با توجه به واقعیتهای اقتصادی کشور، از جمله موازنه تراز پرداختهای جاری، چنین‌پیداست که دست کم طی برنامه دوم توسعه، منابع ارزی همچنان از محدودیتهای اصلی رشداقتصادی خواهد بود. بدین روی، انتخاب بین رشد سریعتر اقتصادی توأم با خطر افزایش‌بدهیهای خارجی یا تعدیل نرخ رشد اقتصادی به منظور کنترل تعهدات خارجی کشور در زمره‌مسائل مهم سیاست اقتصادی کشور قرار می‌گیرد. در این مقاله، رشد اقتصادی کشور در مقابل انباشت بدهیهای خارجی از طریق کاربرد نظریه‌کنترل بهینه در یک مدل ساده اقتصادی مورد بحث قرار گرفته است. در بخش اول، ارتباط نظریه‌کنترل بهینه و سیاست اقتصادی، و در بخش دوم، مدل پویای ساده‌ای شامل تابع هدف ودستگاه پویا با مشخصات کلی اقتصاد کشور طرح شده است. تابع هدف مدل تابع درجه دومی‌از انحراف مقادیر متغیرهای هدف، ذخیره ارزی و ظرفیت سرمایه‌ای، و متغیرهای کنترل یاسیاستگذاری، مالیاتها و مخارج سرمایه‌گذاری دولت، از مقادیر برنامه‌ریزی شده این‌متغیرهاست. فرض می‌شود که سیاستگذار اقتصادی مایل است که این تابع هدف اسکالر رامشروط به یک دستگاه پویا از روابط اقتصادی، شامل معادله‌های مدل اقتصاد کلان و مقادیراولیه متغیرهای سطح در مدل به حداقل برساند. بخش سوم مقاله، کاربرد نظریه کنترل بهینه درمدل اقتصادی و نتایج حاصل را دربرمی‌گیرد. کاربرد نظریه مزبور با استفاده از روش شبیه‌سازی‌کامپیوتری مسیر بهینه متغیرهای کنترل یا سیاستگذاری، و به تبع آنها، مسیر بهینه متغیرهای‌سطح یا هدف و نیز مقدار تابع هدف مدل اقتصادی را به دست می‌دهد.
