این مقاله تأثیر نوسان در دریافتهای ارزی را بر اقتصاد 57 کشور در حال توسعه و 20کشور توسعه یافته در طول دوره 1987-1960 مورد بررسی قرار می‌دهد. نتیجه بررسی، نشان‌می‌دهد که بی‌ثباتی در صادرات کشورهای در حال توسعه خیلی بیشتر از کشورهای توسعه یافته‌است; همچنین طی این مدت افزایش هم یافته است، در حالی که این بی‌ثباتی در کشورهای‌توسعه یافته کاهش یافته است. محاسبه ما همچنین نشان می‌دهد که بی‌ثباتی صادرات‌کشورهای در حال توسعه با بی‌ثباتی در هر دو مورد قیمت و مقدار همراه بوده و از منابع عرضه‌و تقاضا منشأ گرفته است، و از این طریق، بر رشد صادرات و درآمد آنها تأثیر گذاشته است.بی‌ثباتی در صادرات یک عارضه اقتصادی است که فقط در کشورهای در حال توسعه رخ‌می‌دهد. اما این موضوع، دال بر آن نیست که این کشورها نباید در راه افزایش دریافتیهای ارزی‌خود بکوشند، همچنین حاکی از آن نیست که آنها نباید به دریافتیهای صادراتی اهمیت بدهند یاآن را به عنوان یک منبع مهم وجوه سرمایه‌گذاری در نظر نگیرند یا به وامهای خارجی روی‌آورند. بلکه مقصود آن است که کشورهای در حال توسعه باید اصلاحات و تغییرات ساختاری‌لازم را در اقتصاد خود پدید آورند و موانع و مشکلات موجود در تقاضا و عرضه صادرات خودرا بر طرف سازند; و پس از آن، بکوشند دریافتیهای ارزی خود را افزایش دهند.
