هدف اصلی در این مقاله، ارزیابی الگوی مک کینون شاو و الگوی مکمل بودن (پول وسرمایه فیزیکی) مک کینون در اقتصاد ایران می‌باشد. بحث اصلی این الگو، این است که‌سرکوب مالی، نرخ رشد واقعی و اندازه اقعی نظام مالی را کاهش می‌دهد، و بنابراین، فرایندتوسعه اقتصادی را متوقف ساخته یا به شدت کند و آهسته می‌کند. در این مقاله، معادله‌هایی‌برای پس‌انداز، سرمایه‌گذاری و تقاضا برای پول در نظر گرفته‌ایم و براساس اطلاعات اقتصادایران از سال‌های 1374-1341 و فن حداقل مربعات معمولی، این نظریه‌ها را به بوته آزمایش‌گذاشته‌ایم. نتایج حاصل از برآورد معادله‌های مورد نظر، از الگوی مک کینون - شاو و فرضیه مکمل‌بودن مک کینون حمایت می‌کنند. براساس یافته‌های این پژوهش، می‌توان گفت که اگر مسئولان‌پولی کشور، جسارت نسخ سرکوب مالی از طریق رها کردن سقف نرخ بهره واقعی را به خودبدهند، سطح سرمایه‌گذاری و پس‌انداز حقیقی افزایش خواهد یافت، و این امر، منجر به افزایش‌مجدد درآمد، و در نهایت، رشد اقتصادی خواهد شد.