آرشیو

آرشیو شماره ها:
۸۰

چکیده

هدف اصلی این پژوهش، مطالعه میزان اثربخشی یک دوره فشرده آموزش مهارت های ارتباطی بر رابطه مربی و ورزشکار بود. ماهیت فردی و ماهیت ورزشی (رشته ورزشی) و ارتباط آن ها با تفاوت های موجود در رابطه مربیان و ورزشکاران بررسی شد. پژوهش از نوع نیمه تجربی بود و همه ورزشکاران تیم های بانوان باشگاه ورزشی فولاد مبارکه سپاهان اصفهان که بالغ بر 400 نفر می شدند، جامعه آماری بودند. نمونه آماری تعداد 40 نفر از سه تیم بسکتبال، کاراته و شنا بودند که ازطریق نمونه گیری خوشه ای و به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابتدا، ازطریق پرسش نامه های روابط مربی- ورزشکار و سیاهه کیفیت روابط پیش آزمون انجام شد. سپس، دوره آموزشی فشرده مهارت های ارتباطی برگزار گردید و پس از دو هفته، پس آزمون اجرا شد. گروه اول، بسکتبالیست ها به اتفاق مربی خود، گروه دوم، شناگرها بدون مربی و گروه سوم، کاراته کاها بودند که فقط مربی آن ها در دوره آموزشی شرکت کرد. اعضای گروه های اول و دوم از آموزش ها برای گرم کردن روابط استفاده کردند و مربی گروه سوم برای سردکردن روابط استفاده کرد. برحسب هدف، داده ها توسط انواع آنوا و رگرسیون چندعاملی تحلیل شد. نتایج نشان داد که در سه رشته ورزشی، روابط مربی ورزشکار متفاوت بود. در هر سه گروه، دوره آموزشی مهارت های ارتباطی مؤثر بود و خطوط تغییرات سه گروه دارای تعامل بود؛ شناگران، پیشرفت؛ بسکتبالیست ها پیشرفت بیشتر و کاراته کاها پسرفت نشان دادند. براساس یافته ها می توان گفت که کیفیت روابط مربی ورزشکار بیشتر تابع ویژگی های فردی آن ها است و ارتباط زیادی با رشته ورزشی ندارد. آموزش مربی و ورزشکار باهم، مؤثرتر از آموزش هریک از آن ها است.

تبلیغات