مسئولیت اجتماعی مفهوم جدیدی در بازاریابی و مباحث جامعه شناسی است که باشگاه های فوتبال دارای پتانسیل استفاده از آن می باشند؛ ازاین رو، هدف اصلی از پژوهش حاضر تدوین راهبردهای مسئولیت اجتماعی باشگاه های لیگ برتر فوتبال ایران بود. نمونه آماری پژوهش را 19 نفر از نخبگان، مدیران، مربیان و اعضای هیأت علمی تشکیل دادند که به روش مصاحبه و با استفاده از نمونه گیری نظری انتخاب شدند. انتخاب خبرگان نیز با حداکثر نوسان انجام گرفت. شایان ذکر است که یافته ها از طریق روش کد گذاری در سه مرحله باز، محوری و انتخابی مورد تحلیل قرار گرفتند. براساس نتایج، 42 نشان در کدگذاری شناسایی گردید که در 14 مقوله شامل: آموزش رسانه ها، آموزش اخلاقی و اجتماعی مدیران، ورزشکاران و ذی نفعان، آموزش شهروندی، جامعه سنجی، برند سازی اجتماعی، مدیر سازی، توسعه مالی، ترویج، توسعه زیربنایی، توسعه داوطلبی، فوتبال سازی نسل چهارم، عقد قرارداد، شبکه سازی برخط، دیپلماسی و مذاکره و شش مؤلفه آموزش، مهندسی اجتماعی، استقلال گرایی، ساختار سازی، تفکر سازی و ارتباطات طبقه بندی شدند. برمبنای نتایج می توان گفت که هر راهبرد می تواند بنا بر موقعیت جامعه محلی و باشگاه فوتبال در اولویت قرار گیرد تا باشگاه و جامعه هر دو منتفع گردند.
