پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه رفتار مربیگری با انسجام تیمی و کارایی مشارکتی بازیکنان زن لیگ برتر هاکی ایران به شکل توصیفی پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش را کلیة بازیکنان زن ششمین دوره لیگ برتر هاکی ایران تشکیل دادند (130 نفر) که از این تعداد، 90 نفر به صورت داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند. نتایج نشان می دهد که رابطه مثبت و معناداری بین رفتارهای مربیگری تقویت، آموزش فنی اقتضایی، آموزش فنی عمومی و سازماندهی با انسجام تیمی وجود دارد؛ اما، بین آموزش فنی تنبیهی و تنبیه با انسجام تیمی، رابطه منفی و معناداری مشاهده می شود. علاوه براین، بین رفتارهای آموزش فنی اقتضایی اشتباه، تشویق عمومی، آموزش فنی عمومی، تقویت، روابط عمومی و حفظ کنترل با کارایی مشارکتی، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد؛ در حالی که رابطه میان رفتارهای تشویق اقتضایی مشروط به اشتباه و سازماندهی با کارایی مشارکتی، منفی و معنادار می باشد. بین کارایی مشارکتی با انسجام تیمی نیز ارتباط معناداری مشاهده می شود. به طورکلی، می توان گفت مربیان هاکی بانوان جهت ارتقای انسجام و کارایی بازیکنان می توانند رفتارهای مربیگری ذکر شده را در تیم های خود به کار گیرند.
