هدف از این پژوهش، طراحی الگوی توسعه ورزش های بومی و محلی (وربوم) با تأکید بر 3 جنبه احیا، ترویج و ارتقا در کشور می باشد. روش پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی بوده و به صورت پیمایشی انجام شده است. نمونه آماری پژوهش را 2983 نفر از دست اندرکاران هیأت های ورزش همگانی و ورزش روستایی کشور، اعضای هیأت علمی رشته تربیت بدنی دانشگاه ها و کارشناسان ورزشی شاغل در سازمان ها و دانشگاه های کشور تشکیل دادند. ابزارگردآوری داده ها، پرسش نامه ای محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. داده ها توسط روش های آمار توصیفی و نیز تحلیل عاملی اکتشافی و مدل-سازی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که متغیرهای توسعه ای شامل احیا، ترویج و ارتقا، تأثیر معنا داری بر یکدیگر در ساختار الگو دارند. همچنین، متغیر احیا و متغیر ارتقا دارای تأثیر معناداری بر روی وضعیت موجود می باشند و وضعیت موجود نیز تأثیر معناداری بر روی اثرات توسعه وربوم دارد؛ لذا، در صورت اجرای مناسب مؤلفه های احیا و ارتقا انتظار می رود که شاخص های وضع موجود مانند نامناسب بودن میزان توسعه، برگزار نشدن مسابقات و تأکید بیش از حد بر ورزش قهرمانی، دستخوش تحولاتی گردد که به وضعیت مطلوب نزدیک تر شود. وضعیت موجود نیز به طور معناداری باعث ظهور و بروز اثرات مفید توسعه وربوم می گردد. تمامی مراحل در الگوی توسعه وربوم، در محیطی متشکل از 8 عامل اثرگذار قرار دارد و از آن ها تأثیر می پذیرد.
