هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر با علائم روحی توأم با سندرم پیش از قاعدگی و ورزش صبح گاهی است. جامعه آماری تحقیق 300 نفر از دانش آموزان دختر راهنمایی مدارس شبانه روزی شهرستان سبزوار در سال تحصیلی 89- 90 بود که در دو مدرسه مشغول به تحصیل بودند. از میان دو مدرسه، یک مدرسه به-طور تصادفی برای نمونه تحقیق انتخاب شد. از 150 دانش آموز این مدرسه، 90 نفر که دارای سندرم پیش از قاعدگی بودند به طور هدفمند برای شرکت در تحقیق انتخاب و پس از همسان سازی بر مبنای قد، وزن و سن به طور تصادفی به دو گروه 45 نفری تجربی و شاهد تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته قبل از ورود به کلاس درس به ورزش صبح-گاهی پرداخت در حالی که گروه شاهد در مدت فوق ورزش صبح گاهی انجام نداد. قبل از شروع دوره تمرینی هشت هفته ای از هر دو گروه در وضعیت عادی و دوره سندرم پیش از قاعدگی پیش آزمونی از درس ریاضی گرفته شد و پس از پایان دوره، مجدداً از هر دو گروه در وضعیت عادی و دوره سندرم پیش از قاعدگی پس آزمونی از درس مذکور گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل نتایج آزمون ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله کلموگروف - اسمیرنف، t استودنت، ANOVA، آزمون تعقیبی LSD و ضریب هبستگی پیرسون و نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد ورزش صبح گاهی بر پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی تأثیر مثبت دارد. علائم روحی توأم با سندرم پیش از قاعدگی بر پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی تأثیر منفی می گذارد و ورزش صبح گاهی موجب کاهش تأثیر منفی علائم روحی توأم با سندرم پیش از قاعدگی بر پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی می شود.