محبوبه روزبهانی

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط هوش بازاریابی و سواد ارتباطی با برند سازی شخصی در مربیان باشگاه های ورزشی اصفهان بود. روش پژوهش حاضر پیمایشی و از نوع همبستگی بود که با رویکرد معادلات ساختاری انجام گردید. جامعه آماری این تحقیق را کلیه مربیان ورزشی باشگاه های بدنسازی شهر اصفهان در سال ۱۴۰۱ تشکیل دادند. روش نمونه گیری به صورت در دسترس انجام شد و تعداد 260 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل 3 پرسشنامه هوش بازاریابی اسلامی و همکاران (1393)، پرسشنامه برندسازی شخصی هوانگ و گیمنو (2011) و پرسشنامه استاندارد سواد ارتباطی قاسمی و راسخ (1398) بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کلموگروف اسمیرنوف و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ و نرم افزار Smart pls نسخه 3 استفاده شد. نتایج تحلیل مسیر معادلات ساختاری نشان داد که هوش بازاریابی بر سواد ارتباطی با ضریب مسیر ۷۱/۰ و مقدار ۹۳/۱۲t=، هوش بازاریابی بر برندسازی شخصی با ضریب مسیر ۵۳/۰ و مقدار ۸۵/۵t= و سواد ارتباطی بر برندسازی شخصی با ضریب مسیر ۶۳/۰ و مقدار ۴۲/۷t= تأثیر مثبت و معناداری داشته است. این پژوهش برای مدیران و مربیان باشگاه های بدنسازی می تواند فراهم کننده دیدگاهی منسجم در مدیریت برند شخصی مربیان ورزشی باشد و همچنین دامنه وسیعی از اقدامات لازم مدیریتی را برای هرچه بهتر کردن برند شخصی مربیان ورزشی از طریق بهبود سواد ارتباطی و هوش بازاریابی ارائه می دهد.

هدف کلی پژوهش، مدل ساختاری رابطه بازاریابی درونی و مشتری گرایی با نقش میانجی انگیزه کاری کارکنان ادارات کل ورزش و جوانان استان های غرب کشور است. پژوهش بر اساس هدف، کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی-تحلیلی و به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان ادارات کل ورزش و جوانان استان های غرب کشور (همدان، کردستان، کرمانشاه) به تعداد ۳۷۸ نفر بود و نمونه با توجه به محدودیت جامعه آماری به صورت تمام شمار تعیین گردیدکه در نهایت ۳۲۱ پرسشنامه بازگشت داده شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه بازاریابی درونی کهربی (1392)، پرسشنامه مشتری محوری هاجات (2002) و پرسشنامه انگیزش شغلی بخشی و همکاران (1383) بود که پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 80/0، 74/0 و 76/0 به تأیید رسید و به منظور تعمیم نتایج از مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار PLS استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد که بازاریابی درونی بر انگیزه کاری تأثیر مثبت و معناداری دارد و به صورت مستقیم بر مشتری مداری تأثیرگذار می باشد. همچنین بازاریابی درونی از طریق متغیر میانجی انگیزه کاری و به صورت غیرمستقیم، تأثیر بیشتری بر مشتری مداری دارد؛ لذا پیشنهاد می شود که مدیران ادارات ورزش و جوانان برای مشتری مداری و ارائه خدمات، به بازاریابی درونی و انگیزه کاری کارکنان خود توجه ویژه کنند و شرایط را برای رضایت شغلی کارکنان سازمان فراهم نمایند.

تحقیق حاضر به منظور تعیین نقش میانجی وجدان کاری و بدبینی سازمانی در ارتباط بین سرمایه روان شناختی و عملکرد کارکنان وزارت ورزش و جوانان ایران انجام گرفت. این پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی است و جز پژوهش های همبستگی است. جامعه آمار پژوهش را کلیه کارکنان وزارت ورزش و جوانان تشکیل دادند (745=N). حجم نمونه 273 نفر به روش نمونه گیری تصادفی- طبقه ای انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه های سرمایه روانشناختی، وجدان کاری، بدبینی و عملکردسازمانی بود. برای بررسی روایی محتوای پرسشنامه ها از نظرات 7 تن از اساتید صاحب نظر در زمینه موضوع تایید شد. همچنین پایایی پرسشنامه ها از طریق آزمون آلفای کرونباخ بررسی و تایید شد. از آزمون کلموگروف اسمیرنوف، همبستگی پیرسون، رگرسیون و برای برازش مدل های اندازه-گیری به دست آمده از مدل معادلات ساختاری از نرم افزارهای spss وAMOS استفاده گردید. نتایج نشان داد سرمایه روانشناختی بر بدبینی سازمانی اثر منفی معنادار، سرمایه روانشناختی بر وجدان کاری و سرمایه روانشناختی بر عملکرد کارکنان اثر مثبت معناداری داشت. همچنین بدبینی سازمانی بر عملکرد کارکنان اثر منفی معناداری و وجدان کاری بر عملکرد کارکنان اثر مثبت و معناداری داشت. یافته ها نشان دادند سرمایه روانشناختی و وجدان کاری به صورت مثبت و مستقیم بر عملکرد کارکنان اثرگذار هستند و بدبینی سازمانی اثر منفی بر عملکرد کارکنان دارد.سرمایه روانشناختی از طریق متغیر وجدان کاری بر روی عملکرد کارکنان می تواند اثر مثبت و معناداری داشته باشد.

هدف از این پژوهش طراحی مدل ارتباطی مدیریت استعداد، نوآوری و تسهیم دانش در وزارت ورزش و جوانان بود. روش پژوهش توصیفی-پیمایشی مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری است؛ که به صورت میدانی انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق کلیه کارکنان وزارت ورزش و جوانان بودند (750N=)؛ که با توجه به جدول کرجسی و مورگان 260 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. در این پژوهش از سه پرسشنامه استاندارد مدیریت استعداد فیلیپس و راپر (2009)، پرسشنامه نوآوری چوپانی (1390) و  پرسشنامه تسهیم دانش دیکسون (2001) استفاده شد. روایی پرسشنامه ها با استفاده از نظر 8 نفر از اساتید مدیریت ورزشی تایید گردید و پایایی ازطریق آزمون آلفای کرونباخ در یک نمونه اولیه 30 نفره به ترتیب برابر با 0/81 و 0/94 و 0/79 گزارش شد. از آمار توصیفی و استنباطی (کولموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و مدل سازی معادلات ساختاری) با استفاده از نرم افزارSPSS20  و  AMOS22 استفاده شد.  نتایج نشان داد که مدیریت استعداد بر هر دو متغیر تسهیم دانش با ضریب تاثیر (0/51) و نوآوری با ضریب تاثیر (0/43) تأثیر مستقیم و معناداری دارد. همچنین مدیریت استعداد به واسطه تسهیم دانش بر نوآوری تأثیر معناداری را نشان داد. مدل تحقیق از برازش مناسبی بر حسب شاخص های GFI, AGFI, RMSEA و CFI برخوردار بود و تمامی گویه های مقیاس دارای ضریب تأثیر معنی دار بر روی عامل مربوط به خود بودند. یافته های پژوهش بیانگر اهمیت نقش مدیریت استعداد بر نوآوری و تسهیم دانش است و مدیریت استعداد را می بایست در سیاست های مرتبط با وزارت ورزش و جوانان مورد توجه قرار داد.

هدف از پژوهش حاضر ارزیابی عملکرد معلمین تربیت بدنی با بازخورد 360 درجه بود. جامعه آماری پژوهش مدیران، معلمین تربیت بدنی، معلمین سایر دروس و دانش آموزان همه مدارس(10 دبیرستان) مقطع متوسطه دختران شهرستان پارسیان به تعداد 1022 نفر( 950 دانش آموز، 10 معلم تربیت بدنی، 10 مدیر و 50 معلم سایر دروس) بود که هر 10 مدرسه به طور کل شمار برای نمونه تحقیق انتخاب شدند. در بخش معلمین تربیت بدنی، مدیران مدارس و معلمین سایر دروس به طور کل شمار و در بخش دانش آموزان بر اساس جدول مورگان و به طور تصادفی – خوشه ای  274 دانش آموز برای نمونه تحقیق انتخاب شدند(344=n). برای دست یابی به اهداف تحقیق از چهار پرسشنامه 33 سئوالی محقق ساخته بررسی ارزیابی عملکرد معلمین تربیت بدنی توسط مدیران، معلمان سایر دروس، دانش آموزان و خود ارزیابی معلمین تربیت بدنی استفاده شد. روایی هر چهار پرسشنامه به تایید 15 تن از متخصصین رسید و پایایی آنها در یک آزمون مقدماتی با 30 آزمودنی و با آلفای کرونباخ0/82، 0/86، 0/79و 0/89 محاسبه شد. برای تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله کلموگروف اسمیرنف، تی تک گروهی، تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی شفه با کمک نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته ها نشان داد عملکرد کلی معلمین تربیت بدنی در سطح متوسط قرار دارد. همچنین بین دیدگاه معلمین تربیت بدنی با مدیران مدارس، معلمین سایر دروس و دانش آموزان تفاوت آماری معناداری وجود دارد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی عوامل مؤثر بر موانع مشارکت زنان سالمند در فعالیت های ورزشی تفریحی استان البرز می باشد. جامعه آماری تحقیق را کلیه زنان بالای 50 سال استان البرز تشکیل می دهند. نمونه آماری پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای و از تعداد کل آزمودنی های استان البرز و با توجه به توزیع جغرافیایی سه منطقه مرکز، شمال و جنوب تقسیم و تعداد 384 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. به منظور دستیابی به اهداف تحقیق از روش تحقیق کیفی و کمی استفاده گردید. در بخش روش تحقیق کیفی با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته و از نوع مصاحبه مفهومی[1] بهره گرفته شد. در بخش کمی نیز از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه توسط 15 نفر از اساتید و متخصصین تأیید شد و پایایی آن از در یک مطالعه مقدماتی با آلفای کرونباخ 0/83 تعیین شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون تی تک گروهی و آزمون فریدمن) با کمک نرم افزار SPSS18 استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که عوامل اجتماعی، سلامتی، امکانات و تسهیلات، عوامل اقتصادی، عوامل شخصی و زمان به عنوان موانع مشارکت زنان سالمند استان البرز در فعالیت های ورزشی تفریحی می باشد و عوامل علاقه و ناآگاهی از عوامل مؤثر بر عدم مشارکت زنان سالمند استان البرز در فعالیت های ورزشی تفریحی نمی باشد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر با علائم روحی توأم با سندرم پیش از قاعدگی و ورزش صبح گاهی است. جامعه آماری تحقیق 300 نفر از دانش آموزان دختر راهنمایی مدارس شبانه روزی شهرستان سبزوار در سال تحصیلی 89- 90 بود که در دو مدرسه مشغول به تحصیل بودند. از میان دو مدرسه، یک مدرسه به-طور تصادفی برای نمونه تحقیق انتخاب شد. از 150 دانش آموز این مدرسه، 90 نفر که دارای سندرم پیش از قاعدگی بودند به طور هدفمند برای شرکت در تحقیق انتخاب و پس از همسان سازی بر مبنای قد، وزن و سن به طور تصادفی به دو گروه 45 نفری تجربی و شاهد تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته قبل از ورود به کلاس درس به ورزش صبح-گاهی پرداخت در حالی که گروه شاهد در مدت فوق ورزش صبح گاهی انجام نداد. قبل از شروع دوره تمرینی هشت هفته ای از هر دو گروه در وضعیت عادی و دوره سندرم پیش از قاعدگی پیش آزمونی از درس ریاضی گرفته شد و پس از پایان دوره، مجدداً از هر دو گروه در وضعیت عادی و دوره سندرم پیش از قاعدگی پس آزمونی از درس مذکور گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل نتایج آزمون ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله کلموگروف - اسمیرنف، t استودنت، ANOVA، آزمون تعقیبی LSD و ضریب هبستگی پیرسون و نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد ورزش صبح گاهی بر پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی تأثیر مثبت دارد. علائم روحی توأم با سندرم پیش از قاعدگی بر پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی تأثیر منفی می گذارد و ورزش صبح گاهی موجب کاهش تأثیر منفی علائم روحی توأم با سندرم پیش از قاعدگی بر پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی می شود.