هدف از این تحقیق، تعیین ارتباط ادراک رفتارهای رهبری مربیان با اهداف پیشرفت و رضایت مندی بسکتبالیست های زن نخبه ایران بود. روش تحقیق در این پژوهش همبستگی بود که به صورت میدانی اجرا شد. جامعه آماری شامل کلیه بازیکنان لیگ برتر بسکتبال زنان (174نفر) بود. نمونه تحقیق برابر با جامعه آماری (174n=) در نظر گرفته شد. به منظور جمع آوری اطلاعات از مقیاس رهبری در ورزش (LSS)، پرسشنامه اهداف پیشرفتی (TEOSQ) و پرسشنامه رضایت از ورزش(ASQ)استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی و استنباطی شامل آنالیز رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که رفتارهای رهبری مربیان با اهداف پیشرفت ارتباط معنی داری دارد (05/0p<). در بین رفتارهای رهبری مربیان، بین حمایت اجتماعی و خودگرایی رابطه معنی داری وجود دارد (05/0p<). همچنین رفتارهای رهبری مربیان با رضایت مندی ورزشکاران رابطه معنی داری داشت (05/0p<). در بین رفتارهای رهبری مربیان، رفتار تمرین و آموزش و بازخورد مثبت با رضایت مندی دارای رابطه معنی داری بود (05/0p<). به طور کلی رفتارهای رهبری مربیان عاملی مهم و تعیین کننده در اهداف پیشرفت و رضایت مندی بازیکنان است.
