آرشیو

آرشیو شماره ها:
۸۰

چکیده

هدف از تحقیق حاضر، بررسی ارتباط مدیریت تعارض اعضای هیات علمی و اثربخشی درک شده در دانشکده های تربیت بدنی (دولتی) شهر تهران است. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه اعضای هیات علمی دانشکده های تربیت بدنی (دولتی) شهر تهران و نمونه آماری برابر جامعه آماری و به تعداد 80 نفر می باشد. ابزار تحقیق شامل دو پرسشنامه مدیریت تضاد و اثربخشی بوده که اعتبار آنها از طریق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی (میانگین ، جدول، نمودار و...) و آمار استنباطی (آزمون کالموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون آنوا) استفاده شده است. تجزیه و تحلیل نتایج، حاکی از آن است که ارتباط مثبت و معنی دار بین مدیریت تعارض، راهبرد راه حل گرایی و راهبرد عدم مقابله و نیز رابطه منفی و معنادار بین راهبرد کنترل با اثربخشی درک شده در دانشکده های تربیت بدنی (دولتی) شهر تهران وجود دارد (01/0 P <). همچنین بین مدیریت تعارض دانشکدههای تربیت بدنی وعلوم ورزشی (دولتی)شهر تهران اختلاف معناداری وجود دارد (01/0 P <). در تبیین نتایج این تحقیق می توان گفت ، براساس نظریه تعامل تعارض که سطوح تعارض زیاد وکم را نامطلوب می داند ، سطح متوسط تعارض اعضای هیات علمی با افزایش اثربخشی دانشکده های تربیت بدنی در ارتباط بوده است، به عبارتی، تعارض بسیار زیاد و بسیار کم، با کاهش اثربخشی درک شده در دانشکده های مذکور رابطه دارد . همچنین به منظور افزایش اثربخشی دانشکده های تربیت بدنی لازم است که مدیران این دانشکده ها، راهبرد کنترل اعضای هیات علمی را به سمت راهبردهای راه حل گرایی و عدم مقابله تعدیل نمایند. همچنین تحلیل آنوا نشان داد ، بین دانشکدههای تربیت بدنی شهرتهران ازنظر مؤلفه مدیریت تعارض تفاوت معناداری وجود دارد که می تواند مبین توجه برخی ازدانشکدههای مذکوربه این عوامل باشد.

تبلیغات