مدیریت فرهنگی

زمینه و هدف: یکی از چالش هایی که اکثر سازمان ها با آن مواجه هستند چگونگی شناسایی، جذب، پرورش و نگهداشت استعدادهاست. سازمان های فرهنگی نیز از این قاعده مستثنا نیستند. هدف پژوهش حاضر طراحی یک الگوی بومی برای مدیریت استعداد در سازمان های فرهنگی در ایران است. روش شناسی: این پژوهش با رویکرد آمیخته اکتشافی و بهره گیری از روش دلفی فازی انجام شده است. جامعه آماری در بخش کیفی عبارتند از خبرگان، مدیران ارشد، میانی و استعدادهای شاخص حوزه هنری که از بین آنها 15 نفر در تحقیق مشارکت کرده اند. در بخش کمّی نیز 19 نفر در پنل خبرگان شرکت کرده اند. نمونه ها در هر دو بخش به صورت هدفمند انتخاب شده اند. ابزار پژوهش در بخش کیفی، مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمیّ پرسشنامه محقق ساخته بوده که با استفاده از روایی صوری و محتوایی اعتبارسنجی و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ 849/0 محاسبه شده است. یافته ها: نتایج نشان داد الگوی مدیریت استعداد در سازمان های فرهنگی متشکل از 9 بُعد و چهل و سه مؤلفه است. ابعاد مدل به ترتیب اولویت عبارتند از: پرورش و آموزش استعدادها، عوامل تأثیرگذار درون سازمانی، شناسایی، کشف و جذب استعدادها، نگهداشت و بالندگی استعدادها، ایجاد مخزن استعدادها، عوامل تأثیرگذار برون سازمانی، نتایج سازمانی، نتایج فردی و معماری دوهسته ای سرمایه های انسانی. نتیجه گیری: کاربست نتایج این مطالعه می تواند از پرواز سرمایه های انسانی در سازمان های فرهنگی جلوگیری کند.

هدف پژوهش: جایگاه فرهنگ به واسطه نقش راهبردی آن در توسعه مدارس آینده به عنوان یک دغدغه بنیادین مطرح است. این پژوهش با هدف بررسی این جایگاه به دنبال تدوین الگوی فرهنگی مدرسه آینده است. روش پژوهش: روش پژوهش کمی، از نوع توصیفی و از طریق مدل معادلات ساختاری است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بود که بر پایه مصاحبه با متخصصان به دست آمد؛ نمونه آماری این پژوهش به دلیل نامعلوم جامعه آماری از طریق فرمول نمونه گیری جامعه نامعلوم کوکران 400 نفر برآورد گردید، اعتبار ابزار از طریق روایی صوری و محتوایی و هم چنین پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل با استفاده از مدل معادلات ساختاری انجام شد. یافته ها: یافته ها نشان داد مدل مدرسه آینده در 21 مقوله کلی شامل (توسعه فرهنگ فناوری سیاست های مشارکت فرهنگی، توسعه سرمایه ای، تاکتیک های نهادی، تفکر آینده نگرانه، گفتمان نمایشی، تنازع نهاد قدرت، مدیریت تفاوت های فرهنگی، وابستگی منابع، فرهنگ یادگیری، سرمایه های اجتماعی و فرهنگی، حساسیت فرهنگی هنری، توسعه گفتمان صنایع خلاق، احیای فرهنگ مدرسه ای، پذیرش چند فرهنگ گرایی، بازآرایی محیطی، بازاندیشی آموزشی، بسط فرهنگ شفافیت، فرهنگ یادگیری مستمر، فرهنگ تحول پذیری، توسعه فرهنگ دانایی محوری) و در قالب مدل پارادایمی اشتراوس و کوربین قابل تبیین است؛ یافته ها هم چنین نشان داد همه ضرایب مدل بالاتر از 0.3 برآورد و ضرایب برازش مدل از مطلوبیت کافی برخوردار است. نتیجه گیری: مدرسه آینده را می توان بر پایه مولفه های فرهنگی تبیین نمود. نتایج این پژوهش برای توسعه گفتمان فرهنگ در مدارس و هم چنین تقویت نقش مولفه های فرهنگی در آموزش و پرورش کاربرد دارد.

مقدمه و هدف: در دو دهه اخیر، با وجود تاکید بر اهمیت سیاستگذاری فرهنگی موسسات آموزش عالی، ارزیابی تناسب تدوین سیاست ها، کارایی اجرای برنامه ها و اثربخشی ارزیابی فعالیت های فرهنگی کمتر مورد توجه بوده است. این مطالعه با هدف شناسایی نشانگرهای ارزیابی سیاستگذاری فرهنگی موسسات آموزش عالی صورت گرفت. طراحی الگوی مفهومی ارزیابی سیاستگذاری فرهنگی از دیگر اهداف مطالعه بود. روش: پژوهش با روش کیفی و مرور پژوهش های قبلی انجام شده است. مقالات از میان کلیه مطالعات مرتبط با ارزیابی سیاستگذاری فرهنگی در بازه زمانی 1997 تا 2020 انتخاب شدند. از میان 191 مقاله جستجو شده، در نهایت 50 مورد انتخاب و به صورت نظام مند مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: براساس مرور پژوهش ها و مقالات مرتبط، نشانگر های ارزیابی سیاستگذاری فرهنگی در نظام آموزش عالی در سه مقوله اصلی ارزیابی تدوین سیاست ها، ارزیابی اجرای برنامه ها و ارزیابی فعالیت ها و پیامد ها دسته بندی شدند. مقوله های فرعی نیز به صورت مسئله یابی، تدوین راه حل ها و مشروعیت بخشی به آنها در بخش تدوین سیاست ها دسته بندی شدند. نتیجه گیری: با شناسایی نشانگر های ارزیابی سیاستگذاری فرهنگی نظام آموزش عالی، نقاط ضعف و قوت سیاستگذاری فرهنگی در مراحل تدوین، اجرا و ارزیابی مشخص می شوند. علاوه بر اینکه نقشه راهی برای سیاستگذاران است، زمینه لازم برای اقدامات اصلاحی، بهبود و ارتقای کیفیت در چرخه سیاستگذاری فرهنگی نظام آموزش عالی کشور فراهم می شود.

اوقات فراغت همواره به عنوان یکی از مهم ترین چالش ها در حوزه های اجتماعی و فرهنگی مطرح بوده است. بخصوص حساسیت این موضوع در ارتباط با جوانان بیشتر خود را نمایش می دهد. هدف اصلی این تحقیق ارائه مدل جامعی از اوقات فراغت جوانان شهرک های سازمانی وزارت دفاع می باشد. می توان این تحقیق را در گروه تحقیقات توصیفی و پیمایشی و کاربردی دانست. به همین منظور جامعه آماری این تحقیق را خبرگان فعال در حوزه اوقات فراغت که تعداد آنها در این تحقیق بر اساس روش سرشماری 16 نفر تعیین شده است. در بخش تعیین مولفه ها و شاخص ها از روش دلفی فازی و با استفاده از پرسشنامه مخصوص این روش به شناسایی مولفه ها پرداختیم در نهایت بر اساس نظرات خبرگان 65 مولفه شناسایی گردید که در نهایت در قالب 16 شاخص اصلی دسته بندی شده است. در نهایت نیز مدل اوقات فراغت در قالب شاخص های اصلی و زیر مولفه ها ارائه گردید.

هدف پژوهش : کارآفرینی محصولات فرهنگی ریشه در نوآوری و تغییرات فرهنگی دارد و عامل مهمی برای دریافت، فهم، کنترل و هدایت مطلوب این تغییرات، به سمت ارزش های مادی و فرامادی است که در مسیر تکامل با مداخلاتی مواجه و آفرینش سازنده آن مختل گشته؛ این پژوهش، با هدف شناسایی مداخلات مؤثر بر کارآفرینی محصولات فرهنگی در ایران انجام شده است. روش پژوهش: تحقیق با استفاده از یک روش کیفی مبتنی بر تحلیل مضمون در جهت شناسایی مداخلات مؤثر بر کارآفرینی محصولات فرهنگی در جامعه ایران انجام شده است. داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته و عمیق با 13 نفر از صاحب نظران در زمینه کارآفرینی محصولات فرهنگی با استفاده از تکنیک گلوله برفی گردآوری شد. یافته ها: یافته های این پژوهش را می توان در قالب سه محور مجزا طبقه بندی نمود؛ مداخلات اجتماعی، مداخلات بخش خصوصی و دولتی؛ مداخلات اجتماعی بواسطه ی ضعف سواد فرهنگی، نزاع های فرهنگی، ابهام در جامعه و الگوهای ذهنی کشنده ی خلاقیت و مداخلات بخش خصوصی متأثر از چالش های بازاریابی محصولات فرهنگی و تولید محصولات فرهنگی شکل گرفته است. مداخلات بخش دولتی بدنبال چالش سیاستگذاری نظام اداره ی فرهنگ، چالش های بازاریابی محصولات فرهنگی دولتی، چالش های تولید محصولات فرهنگی دولتی، چالش های ساختاری نظام اداره ی فرهنگ و چالش های نظام حمایتی اداره ی فرهنگ ایجاد شده است. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش، مداخلات اجتماعی در رابطه با وجود ابهام در جامعه و مداخلات اجتماعی در رابطه با ضعف سواد فرهنگی را به صورت ضمنی مورد تأیید قرار داده است.

هدف از انجام این پژوهش شناسایی ابعاد مدل پویای فرهنگ سازمانی و بررسی رابطه آن با اینرسی سازمانی در سازمان تامین اجتماعی ایران می باشد. تحقیق حاضر از نظر روش شناسی از نوع تحقیقات با روش ترکیبی با دو رویکرد تحقیق کیفی و کمی می باشد. این پژوهش از نظر هدف، جزء تحقیقات توسعه ای قلمداد می گردد و رویکرد پژوهشی این مطالعه به لحاظ منطق گردآوری داده ها از نوع استقراء- قیاسی است. جامعه آماری در بخش کیفی 25 نفر از خبرگان و در بخش کمی مدیران و کارکنان سازمان تامین اجتماعی که حجم نمونه با استفاده فرمول کوکران 379 نفر تعیین شده است. روش نمونه گیری در بخش کیفی روش هدفمند و در بخش کمی از روش تصادفی نمونه گیری خوشه ای استفاده شده است. ابزار گرداوری داده ها در بخش کیفی از طریق ادبیات تحقیق و در بخش دوم پرسش نامه می باشد. نتایج حاصل از پژوهش بعد از سه دور دلفی و همبستگی و ضریب کندال، به تایید 14 بُعد، 42 مولفه و 98 شاخص برای طراحی مدل پویای فرهنگ سازمانی دست یافت. که با آزمون تحلیل عاملی مرتبه اول ومرتبه دوم مورد تایید قرار گرفته شد. ، یافته ها نشان داد که بار عاملی استاندارد برای تمامی ابعاد و مولفه ها بیشتر از 40/0 و در حالت معناداری بیشتر از 96/1 به دست آمد. همچنین در بخش کمی با استفاده از آزمون تحلیل مسیرمشخص شد ابعاد فرهنگ سازمانی تاثیر معنی دار و معکوس با اینرسی سازمانی داشته است. واژگان کلیدی: مدل پویای فرهنگ سازمانی، اینرسی سازمانی، سازمان تامین اجتماعی.

مقدمه و هدف پژوهش: ارتقای سطح تصمیم گیری و ایجاد انسجام درفرایند سیاستگذاری با تعیین مناسب مراحل و گام های این فرایند، چارچوب اساسی در مهندسی فرهنگی کشور است که پویایی فرهنگی برای تحقق سیاست های فرهنگی را فراهم می کند. هدف پژوهش، تدوین مدل فرایندی سیاستگذاری فرهنگی برای سازمان های فرهنگی ایران است. روش پژوهش: از دیدگاه ساختاری، یک پژوهش بنیادی و کاربردی و از دیدگاه روش شناسی یک تحقیق توصیفی و تحلیلی است. دراین تحقیق از دو روش کتابخانه ای و کیفی استفاده شده، در روش اول مراحل و گام های فرایند سیاستگذاری از ادبیات تحقیق استخراج و در روش دوم از طریق پرسشنامه و مصاحبه با 15 نفراز خبرگان فرهنگی وتحلیل محتوای مصاحبه ها با بکارگیری سیستم استنباط فازی مدل فرایندی پیشنهادی سیاستگذاری فرهنگی طراحی و روایی پژوهش از طریق اخذ نظرات وپایایی نیز از طریق راهبرد بازخورد نظرمشارکت کنندگان تایید شد. یافته های پژوهش: شناسایی و تایید مراحل و گام های سیاستگذاری و تعامل وارتباط مناسب بین مراحل دستورگذاری، تنظیم، تصویب، اجرا، ارزیابی و بازخورد و گام های هر مرحله درمدل طراحی شده از یافته های تحقیق است.   نتیجه گیری: دستاورد این پژوهش، مدلی براساس الگوی فرایندی و سیستمی برای سازمان های فرهنگی است که نه فقط کمبودهای مشخص شده در مدل های موجود بلکه مکانیسمی را برای بهبود فرایند سیاستگذاری فرهنگی درسازمان های فرهنگی ارائه می کند تا آنها بتوانند با بکارگیری تیم های تحلیل گر و تشکیل کمیته های خبرگی، مراحل و گام های فرایند سیاستگذاری فرهنگی در مدل پیشنهادی را سرلوحه کار خود قرار دهند.

هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیرسرمایه فرهنگی درونی شده(تجسم یافته) با چهار مؤلفه « فعال گرایی، خردگرایی، عام گرایی و همگرایی»برگرایش به مدرنیسم دربین جوانان است..هدف فرعی شامل شناسایی تاثیرسرمایه فرهنگی درونی شده بروضعیت گرایش جوانان به مدرنیسم درمتغیرهای چهار گانه مذهب، خانواده ، گذران اوقات فراغت و منابع ارتباط جمعی است . روش پژوهش از نظر هدف،کاربردی وازنوع توصیفی،تبیینی وازنظر گردآوری داده ها پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه جوانان به تعداد54هزارنفراست که با استفاده از جدول مورگان و کرجسی تعداد 773نفر به عنوان نمونه مشخص و با استفاده از روش نمونه گیری غیر احتمالی هدفمند این تعداد از بین جامعه آماری انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه محقق ساخته بوده است. برای تحلیل داده ها از نرم افزار spssوmatlab شد وبا بهره مندی ازروش فازی فرضیه های تحقیق مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند نتایج نشان داد که اولا" با افزایش هرکدام از مولفه های چهارگانه، سرمایه فرهنگی درونی شده افزایش می یابدوثانیا" سرمایه فرهنگی درونی شده در گرایش به مدرنیسم در بین جوانان شهز خرم آباد درمتغیرهای چهارگانه مذهب، خانواده ، گذران اوقات فراغت و منابع ارتباط جمعی موثراست وهرچه میزان آن بیشتر شود این گرایش بیشترمی شود.