طراحی مدل فرایندی سیاستگذاری فرهنگی در سازمان های فرهنگی ایران (مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (دانشگاه آزاد)
آرشیو
چکیده
مقدمه و هدف پژوهش: ارتقای سطح تصمیم گیری و ایجاد انسجام درفرایند سیاستگذاری با تعیین مناسب مراحل و گام های این فرایند، چارچوب اساسی در مهندسی فرهنگی کشور است که پویایی فرهنگی برای تحقق سیاست های فرهنگی را فراهم می کند. هدف پژوهش، تدوین مدل فرایندی سیاستگذاری فرهنگی برای سازمان های فرهنگی ایران است. روش پژوهش: از دیدگاه ساختاری، یک پژوهش بنیادی و کاربردی و از دیدگاه روش شناسی یک تحقیق توصیفی و تحلیلی است. دراین تحقیق از دو روش کتابخانه ای و کیفی استفاده شده، در روش اول مراحل و گام های فرایند سیاستگذاری از ادبیات تحقیق استخراج و در روش دوم از طریق پرسشنامه و مصاحبه با 15 نفراز خبرگان فرهنگی وتحلیل محتوای مصاحبه ها با بکارگیری سیستم استنباط فازی مدل فرایندی پیشنهادی سیاستگذاری فرهنگی طراحی و روایی پژوهش از طریق اخذ نظرات وپایایی نیز از طریق راهبرد بازخورد نظرمشارکت کنندگان تایید شد. یافته های پژوهش: شناسایی و تایید مراحل و گام های سیاستگذاری و تعامل وارتباط مناسب بین مراحل دستورگذاری، تنظیم، تصویب، اجرا، ارزیابی و بازخورد و گام های هر مرحله درمدل طراحی شده از یافته های تحقیق است. نتیجه گیری: دستاورد این پژوهش، مدلی براساس الگوی فرایندی و سیستمی برای سازمان های فرهنگی است که نه فقط کمبودهای مشخص شده در مدل های موجود بلکه مکانیسمی را برای بهبود فرایند سیاستگذاری فرهنگی درسازمان های فرهنگی ارائه می کند تا آنها بتوانند با بکارگیری تیم های تحلیل گر و تشکیل کمیته های خبرگی، مراحل و گام های فرایند سیاستگذاری فرهنگی در مدل پیشنهادی را سرلوحه کار خود قرار دهند.Designing a cultural policy-making model in Iranian cultural organizations
Introduction and purpose of the research: Policy-making is a process that consists of several repetitive stages that can be separated from each other. This study was conducted with the aim of identifying the phases and steps and presenting a cultural policy model in Iranian cultural organizations. Research method: This research is applied and of qualitative type that both library and qualitative methods have been used. The statistical population in the qualitative section includes 15 cultural experts. In this section, data collection tools, semi-structured interviews, standard and researcher-made questionnaires were determined. Validity was assessed by obtaining expert opinions using fuzzy Delphi technique and reliability was assessed by feedback from participants. Findings: After reviewing the Policy-making models, the phases and steps of the policy were extracted from the theoretical literature and through the fuzzy Delphi technique, the phases and steps of the policy process were approved and a process model was designed. Conclusion: The main achievement of this research is the identification of 6 main phases and 25 steps in the proposed model of cultural policy in which the relationships between different stages and steps are shown in detail. Therefore, this model can be used as a cultural policy model in cultural organizations.