به رغم نبود یک نظام برنامه‌ریزی شده و مدون در خصوص تهیه جدول داده-ستانده‌ملی (IO) در ایران، مقاله حاضر با استفاده از جدولهای داده-ستانده به قیمت ثابت 1353، سعی‌در ارائه تغییر تکنولوژی واقعی در اقتصاد ایران دارد. از لحاظ روش‌شناسی، از تحلیل ایستای‌داده-ستانده برای اندازه‌گیری تغییر تکنولوژیک به صورت کمی استفاده شده است که به دلیل‌نبود روش نظام یافته‌ای درتدوین جدول‌داده-ستانده، محاسبات‌فوق در مقاطع مختلف 1348،1353، 1363 و 1367 صورت پذیرفته است. تحلیل از این طریق به ما یاری می‌رساند تابتوانیم علاوه بر شناخت وضع اقتصاد ایران از حیث کمی، ماهیت تکنولوژیک و سازوکار آن رااز دید کلی شناسایی‌کنیم. برنامه‌ریزی توسعه، و از آن بالاتر، تدوین راهبردهای توسعه‌تکنولوژیک به چنین یافته‌هایی نیاز دارد.
