آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۰۲

چکیده

متن

سؤال فوق را آقاى دیل مَتیوز1 [Dale Matthews] مطرح کرده است و مى گوید: خانمى پر نشاط ـ و ناراحت ـ با تبسمى فریبنده و شوخ طبعى اى گزنده و مبتلا به درد لاعلاج آرتروز به مطبّ من آمد. در هر ملاقات وى شرح مستوفى و ملال آورى از درد غیرقابل علاج خود مى داد! او همه انواع مسکّن ها را امتحان کرده بود، بدون آن که توفیقى به دست آورد. یک روز در حالت نومیدى از او پرسیدم: آیا چیزى هست که به شما کمک کند؟ او فریاد برآورد که: ایمان و دعا! و همراهى با گروه آوازخوان در کلیسا!
آقاى متیوز با شگفتى مى پرسد: ایمان، دعا... و آواز خواندن؟ آیا اینها در کتابِ مرجع پزشکان [Physician¨s DeskReference] فهرست شده است؟
جالب است بدانیم که امروزه تأثیرات طبّى ایمان تنها موضوعى مربوط به ایمان نیست، بلکه موضوعى علمى نیز هست! و جالب تر اینکه بیش از سیصد تحقیق علمى درباره ارزش طبّى فرایض دینى نوشته شده است. محققان مى گویند: شرکت در مراسم عبادت، دعا، مطالعه کتاب هاى مقدس و حضور فعال در انجمن هاى روحانى و معنوى منافع طبّى فراوانى را به دنبال دارند; از قبیل: پیشگیرى و درمان بیمارى هاى روانى همچون افسردگى، خودکشى و اضطراب ـ درمان بیمارى هاى طبّى و جراحى همانند بیمارى هاى قلبى، سرطان، بیمارى هاى ناشى از تماس جنسى ـ درمان اعتیاد، کاهش درد و ناتوانى و افزایش طول عمر. محققان معتقدند معالجات روحانى نظیر دعا و روان درمانىِ مبتنى بر دین، بهبودى را بسیار تسریع مى کند و نیز انجام فرایض دینى موجب احساس معنا، هدفدارى و امید در زندگى انسان مى شوند.
آقاى متیوز اضافه مى کند: در واقع پیوند بین دین و پزشکى کاملا قدیمى است. از آغازِ تاریخِ مکتوب، این جفت سنّت شفابخش در درمانِ بیماران شرکت داشته اند و با هم زمین مقدس شفابخشى را شخم زده اند... وقت آن رسیده است که این دو سنّت شفابخشى که مدت ها از هم جدا شده بودند به هم بپیوندند، نه اینکه به طرفِ هم شمشیر بکشند... منافع اثبات شده عقاید و اعمال دینى براى سلامتى انسان ها و علایق معنوى شکوفاى بیماران، ما را مجبور مى کند که موضوعات ایمانى را با بیمارانِ خود مطرح کنیم. همه متخصصان پزشکى تأثیر پزشکى ایمان را مى توانند بیاموزند و تشخیص دهند و در اوقات مناسب، به کارگیرى عقاید و آداب معنوى و روحانى را تشویق کنند. دعا کردن براى بیماران یا با بیماران ـ بسته به عقاید و امیالِ هم بیمار و هم پزشک ـ در بعضى موارد مى تواند کارى معنادار و با ارزش باشد... ما هم به دعا نیاز داریم و هم به دارو... هم به ایمان و هم به پزشکى!
نکته جالبى که آقاى متیوز بدان توجه مى دهد این است که: در واقع مقصود اصلى ایمان فقط پایین آوردن فشار خون یا افزودن چند لحظه یا چند ماه به طول زندگى نیست، بلکه مقصود جستوجوى حقیقت و پیدا کردن خداوند است. وى مى گوید: عقیده دارم که پزشکان مى توانند ـ و باید ـ بیماران را تشویق کنند که فعالیت هاى دینى مستقل و درست را ادامه داده و یا در نظر بگیرند. شاید پزشکان قرن بیست و یکم به کشیشان [ روحانیان ]ملحق شوند و تلفیق جدیدى از شیوه درمان پزشکى مبتنى بر علم و دین را بسط دهند تا به اشخاصى که رنج برده و از ما کمک مى طلبند، کمک کنند.2
اى همه فرهیختگان و حکیمان و نخبگان! بیایید در این عصر اضطراب و تشویش و دغدغه دست به دست هم دهیم و پایه هاى اخلاق، معنویت، دین و ایمانِ مذهبى را در عمق جانِ آدمیان محکم سازیم که: «اَلا بِذکرِاللّهِ تَطمَئِنّ القلوبُ» (رعد: 28); همانا آگاه باشید: تنها با یاد خداست که قلب ها آرامش مى یابند! والسلام.
سردبیر
پى نوشت ها
1ـ دیل متیوز دانشیار پزشکى در دانشکده پزشکى دانشگاه جُرج تاون در واشینگتن دى. سى. و عضو کالج امریکایى پزشکان است. او مؤلف یک اثر چهار جلدى به نام «عامل ایمان: کتابشناسى توصیفى از تحقیقات بالینى درباره موضوعات معنوى» [The Faith Factor: An Annotated Bibliography of Clinical Research on Spiritual Subjects]مى باشد.
2ـ در نگارش سرمقاله از کتاب «چشم انداز خدا باورى در قرن بیست و یکم» از منشورات مؤسسه انتشارات علمى بهره جسته ام.

تبلیغات